Verbum

bow​² [baʊ] v.

1. кла́няцца; віта́ць пакло́нам

2. схіля́цца;

The trees bowed in the wind. Дрэвы схіляліся пад ветрам.

3. згіна́ць; го́рбіць; His back was bowed by old age. Яго спіна згорбілася ад старасці.

♦

bow and scrape быць уго́длівым

bow to [ˌbaʊˈtu:] phr. v. падпарадко́ўвацца; скара́цца;

He bowed to the inevitable. Ён скарыўся перад непазбежным.