stokrotnie

сто разоў;

stokrotnie dziękuję — сто разоў удзячны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прагандлява́ць сов., в разн. знач. проторгова́ть;

п. уве́сь дзень — проторгова́ть весь день;

п. сто рублёў — проторгова́ть сто рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промарширова́ть сов., в разн. знач. прамаршырава́ць;

промарширова́ть весь день прамаршырава́ць уве́сь дзень;

промарширова́ть сто киломе́тров прамаршырава́ць сто кіламе́траў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stokroć

сто разоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Астабры́днуць ’апрыкраць’ (Сцяшк.). Эмацыянальнае ўтварэнне ад абрыднуць (гл.); параўн. рус. осточертеть, укр. остобісіти (паводле Фасмера, 3, 164 — з выразаў сто чертей, сто бісів) і ўкр. остогидіти, остопранцювати.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крат,

У выразе: у сто (у сотні) крат — у сто (у многа) разоў. І славу продкаў і бацькоў Памножым мы ў сотні крат. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стакро́ць ж. р. ‘сто разоў’, прысл. ‘у сто разоў’ (Нас., Байк. і Некр.), сто́краць ‘тс’ (Гарэц., Касп.). З польск. stokroć ‘тс’, якое ад stoсто’ і ‑kroć; апошняе да прасл. *kortъ (параўн. рус. стокра́т), якое чаргаваннем галосных звязана з *čersti, *čьrtǫ ‘рэзаць’; параўн. сінонім раз < рэзаць; гл. Фасмер, 2, 368–369; Махэк₂, 290.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АНТО́НАЎ (Антонов) Нікалай Іарданаў

(н. 23.5.1926, в. Эмен Велікатырнаўскай акр., Балгарыя),

балгарскі пісьменнік, перакладчык. Скончыў Сафійскі вышэйшы мед. ін-т (1950). Вершы, паэмы, апавяданні, аповесці ў зб-ках «Былыя людзі» (1951), «Батальён» (1957), «У адкрытым моры» (1965), «Айчына» (1975) прысвечаны антыфаш. барацьбе і сучаснасці. У анталогіі «Паэзія перамогі» (1955), складзенай Антонавым, змешчаны яго пераклады твораў Я.Купалы, Я.Коласа, П.Броўкі, П.Глебкі, М.Танка, А.Куляшова, П.Панчанкі, П.Пестрака, М.Засіма.

Тв.:

Бел. пер. — Размова з чужаземцам наконт пуцевадзіцеля // Сто гадоў, сто паэтаў, сто песень, 1878—1978. Мн., 1978.

т. 1, с. 387

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стопяцідзесяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу ў сто пяцьдзесят гадоў. Мінулае стопяцідзесяцігоддзе.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося сто пяцьдзесят гадоў таму назад. Стопяцідзесяцігоддзе заснавання горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатня́га, ‑і, ДМ ‑нязе, ж.

Разм. Сто рублёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)