кафэтэ́рый -ю m., стало́ваяf., стало́ўка з сыстэ́май самаабслуго́ўваньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сала́тніца, ‑ы, ж.
Сталовая пасудзіна для салаты (у 2, 3 знач.). Салёныя рыжыкі проста гарэлі ў салатніцах, адборныя гурочкі, здавалася, самі прасіліся ў рот.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбіна́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбіната, належыць яму. Камбінацкая сталовая. □ Увесь камбінацкі рух цяпер ішоў праз браму, якая выходзіла на некалі пустэльную Балотную вуліцу.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лы́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
1. Прадмет сталовага прыбора для зачэрпвання ежы.
Чайная л.
Сталовая л.
2. Колькасць рэчыва, якое можа ўмясціцца ў лыжцы.
|| памянш.лы́жачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым.лы́жачны, -ая, -ае ілы́жкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Léinen
n -s, -
1) палатно́
2) бялі́зна (пасцельная, сталовая)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
харчэ́ўня, ‑і, ж.
Сталовая, закусачная з таннымі і простымі стравамі. У мястэчку Ліда на некалькі хвілін зайшла ў харчэўню, каб папалуднаваць, а пасля наняла рамізніка і паехала далей.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Táfelgeschirr
n -(e)s, -e стало́вая пасу́да; разм. стало́вы по́суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бялі́зна, ‑ы, ж.
1.зб. Нацельнае адзенне з тканіны пераважна светлых колераў, а таксама вырабы з такой тканіны для бытавых патрэб. Нацельная бялізна. Сталовая бялізна. Пасцельная бялізна.
2. Драпежная рыба сямейства карпавых; жэрах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антыка́мера
(іт. anticamera)
пакой у палацах 16 — 18 ст., чакальня для дваран і пакаёвых, часта памяшканне шматмэтавага выкарыстання (сталовая, зала і г.д.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)