блі́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і бліновы.
2. у знач. наз. блі́нная, ‑ай, ж. Сталовая, у якой бліны з’яўляюцца абавязковай стравай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)