Дзевер 4/186; 9/147, гл. Роднасць і сваяцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Швагер 9/147; 11/314, гл. Роднасць і сваяцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Зяць 5/22; 9/147, гл. Роднасць і сваяцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нявестка 7/549; 9/147, гл. Роднасць і сваяцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

kinship

[ˈkɪnʃɪp]

n.

1) сяме́йнае свая́цтва n.

2) ро́днасьць, свая́цкасьць f. (паво́дле пахо́джаньня)

3) падабе́нства n., блі́зкасьць f. (паво́дле зьме́сту)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сват 3/272; 9/147, 435, гл. Роднасць і сваяцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Свацця 3/272; 9/147, 435, гл. Роднасць і сваяцтва

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

даво́дзіцца ​1, ‑воджуся, ‑водзішся, ‑водзіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Незак. да давесціся.

2. каму. Быць кім‑н. каму‑н. (пра сваяцтва). Маёр Платон Лагода даводзіўся Івану Воранаву стрыечным братам. Васілевіч. Слава .. дакладна ведае, што Язэп Васільевіч даводзіцца яму прадзедам. Жычка.

3. Зал. да даводзіць ​1.

даво́дзіцца ​2, ‑водзіцца; незак.

Зал. да даводзіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verwándtschaft

f -, -en

1) свая́цтва, ро́днасць, ро́днаснасць

2) радня́

die ~ mütterlicherseits [väterlicherseits] — радня́ з бо́ку ма́ці [ба́цькі]

3) хім. ро́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ро́дства, ро́дство ’радня, сваякі’ (брасл., Сл. ПЗБ; ЛА, 3; ТС), рус. родство́ ’роднасць’, ’блізкасць, падабенства’, дыял. (вяц., сіб.) ро́дство ’тс’, в.-луж. ródstwo ’сваяцтва, роднасць па крыві’; славен. soródstvo ’радня’, rôjstvo ’нараджэнне’, ’роды’, ’паходжанне’, серб. ро̏ђаштво і харв. rođaštvo ’роднасць, роднаснасць’, сро̀дство ’радня’, ’падабенства’, макед. родство ’роднасць, блізкасць’, балг. ро́дство ’тс’. Да прасл. *ordьstvo, у якім адцягнены суф. ‑ьstv‑o называе дзеянне, блізкае да паняцця стану (Вступ, 150).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)