I was ashamed of his behaviour. Мне было сорамна за яго паводзіны;
I was ashamed to say that I had lied to him. Мне было сорамна прызнацца, што я зманіла яму.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blush2[blʌʃ]v.
1. (with, at) (па)чырване́ць;
blush with shame пачырване́ць ад со́раму;
blush at the memory пачырване́ць ад успамі́ну
2.саро́мецца;
I blush to admit it, but I like the picture. Мне сорамна прызнацца, але карціна мне падабаецца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
krępować się
krępowa|ć się
незак.саромецца, бянтэжыцца, адчуваць сябе няёмка;
~ł się nieznajomych — ён саромеўся незнаёмых
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сціска́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да сціснуцца.
2.Разм. Адчуваць няёмкасць, сарамлівасць. Пятрусь баяўся і таго, каб Рыгор не пачаў саромецца. .. Чаго іншага, а пачне сціскацца, адказвацца ад патрат на яго.Гартны.//(задмоўем «не»). Абл. Дзейнічаць бесцырымонна ў адносінах да каго‑н. Цяпер яна [маладзіца] смяецца і не сціскаецца ў розных мянушках па .. адрасу [Лабановіча].Колас.
3.Разм. Ціснуцца; скупіцца. Чалавек ён [Стась Ломаць] быў хітры, усё прыбядняўся, сціскаўся, і не любілі яго ў Наносах.Чарнышэвіч.
4.Зал.да сціскаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Resérve
[-və]
f -, -n рэзе́рв, запа́с;
in ~ háben мець пра запа́с [у рэзе́рве];
ínnere ~n уну́траныя рэзе́рвы;
sich (D) (keine) ~ áuferlegen (не) саро́мецца, (не) стры́млівацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Мы́ліцца ’вагацца, быць у нерашучасці’ (Бяльск.), ’адчуваючы сумненне, нерашучасць, цягнуць з рашэннем якой-небудзь справы’ (Рам. 3; раг., Нар. Гом.), ’дзьмуцца, крыўдзіцца’, ’саромецца сказаць што-небудзь’ (Юрч.), мы́ліць ’вельмі марудна рабіць’ (навагр., З нар. сл.). Да му́ліць (гл.).
Мылі́цца, мыля́цца, мылі́ць, ’памыляцца, ашуквацца’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Касп.; Крыў., Дзіс.; віл., Сл. ПЗБ), маст. ’загаворвацца’ (там жа), ’збіваць з панталыку’ (КЭС, лаг), ’не разлічваць як трэба, блукаць’ (свісл., ваўк., Сцяшк. Сл.), ’не трапляць’ (Сцяц.); ваўк.мыля́ць ’перашкаджаць’, шальч.мыльну́ць ’памыліцца’ (Сл. ПЗБ). З польск.mylić się, mylać ’памыляцца, уводзіць у зман’.
1.(1і2ас.неўжыв.). Рабіцца няроўным, нягладкім, збірацца ў складкі, маршчыны. Тканіна з шэрсці, ільну і бавоўны, дзе прымешаны лаўсан, не мнецца, прыгожая і трывалая.«Беларусь».
2. Таптацца, пераступаючы з нагі на нагу. Некаторыя моўчкі мяліся каля фурманак, азіраючыся на лес і на ненавісных легіянераў.Колас.Максімка мяўся на адным месцы і маўчаў.Чорны.
3.перан.Разм. Праяўляць нерашучасць, саромецца, вагацца. Хлопец топчацца і мнецца, А нарэшце прызнаецца.Колас.Ахтан мяўся, цягнуў. Проста і ясна не мог адказаць на пытанне.Алешка.
4.Зал.да мяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)