прыме́рзнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. ‑мёрз, ‑мерзла; зак.
1. Прыстаць да чаго‑н. пад уздзеяннем марозу. Зашчэпка форткі, якую .. [Веля] ўзялася адчыняць, добра прымерзла.Савіцкі.Пахлі .. [бярвёны] смалой, лясной прэласцю, ігліцай, што прымерзла да вуглаватых камлёў з белымі елачкамі падсочкі.Шамякін.
2. Крыху, не поўнасцю замерзнуць; падмерзнуць. — Дзве каровы, як горы, зусім яшчэ свежыя.. Нават і прымерзлі крыху, так што мяса не трэба ні саліць, ні ў лядоўню цягнуць.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
brine
[brɪaɪn]1.
n.
1) расо́л -у, ляк -у m. (расо́л ад селядцо́ў), сало́ная вада́
2) сало́нае во́зера, мо́ра або́ акія́н
2.
v.t.
салі́ць, заліва́ць расо́лам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bloat
[bloʊt]1.
v.t.
1) надзіма́ць
2) салі́ць і вэ́ндзіць селядцы́
2.
v.i.
надзіма́цца, пу́хнуць
3.
n.
1) уздуцьцё n. (жывата́)
2) informal павелічэ́ньне шта́ту або́ выда́ткаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прасо́л ’расол’ (Юрч. Фраз. 1), ’засол’ (Ян.), ’ляк у селядцах’ (Вешт.), прасуол ’булён’ (Федар. 7), пра́саль ’расол’ (пух., Сл. ПЗБ). Укр.просі́л ’салёная рыба, род халоднай стравы з салёнай рыбы’, рус.просо́л, про́соль ’лёгкі, свежы засол’, ’усё, што засольваецца ў запас: сала, рыба, гародніна’, серб.-харв.préso ’сок, у якім захоўваецца сыр’, славен.présol ’расол, лях’, балг.прясул ’падсоленая вада для захоўвання брынзы або салёнай гародніны’, макед.пресол ’тс’. Прасл.*persolъ. Да саліць. Семантычная палеска-паўднёваславянская паралель (гл. Вештарт, Лекс. Палесся, 128).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pickle
[ˈpɪkəl]1.
n.
1) расо́л -у m.; марына́д -у m.
2) со́леныя гуркі́
3) informal непрые́мнасьці, ця́жкасьці pl.
2.
v.t.
1) салі́ць; марынава́ць (грыбы́, гуркі́)
2) чы́сьціць кіслато́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
éinlegen
vt
1) уклада́ць
2) марынава́ць, салі́ць
für j-n ein gútes Wort ~ — закі́нуць до́брае сло́ўца за каго́-н.
Protést [Verwáhrung] ~ — заяві́ць пратэ́ст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сала́та ’аднагадовая агародная расліна’, ’страва з лісцяў гэтай расліны’, ’халодная страва з парэзанай сырой або варанай гародніны, часам мяса, рыбы і пад., палітых якім-небудзь соусам’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк., Кіс., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ). З польск.sałata ’тс’ (Кюнэ, Poln., 95), якое з італ.insalata, salata ’пасоленая гародніна’ ад італ.salare ’саліць’; у аснове ляжыць лац.sal ’соль’; гл. Голуб-Ліер, 430. Ст.-бел.салата (XVII ст.) узыходзіць да ст.-польск.salata (Булыка, Лекс. запазыч., 151). Варыянт сала́т з рус.сала́т, аб якім гл. Фасмер, 3, 549.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зялі́ць ’надакучаць, дурыць (у выразе зяліць галаву)’ (бялын., Янк. Мат.). В.-луж.zelić ’крычаць, праклінаць, лаяцца’. Шустэр–Шэўц (Этимология, 1970, 89), які не ведаў бел. адпаведнік, збліжаў в.-луж. слова з і.-е. коранем *gal‑ ’крычаць’ (Покарны, 1, 250) і параўноўваў з улікам чаргавання галосных, а потым зычных з бел.галіць ’падганяць’, рус.галиться ’насміхацца’, чэш.háliti ’гучна смяяцца’. Наяўнасць бел. адпаведніка можа і падмацаваць прасл. этымалогію, але, магчыма, тут больш новае ўтварэнне — дзеяслоў ад зелле (в.-луж.zelo ’лячэбная расліна’) ’уздзейнічаць зеллем’. Параўн. соль і саліць (перан.). Нельга выключаць і адасобленасці бел. і в.-луж. лексем. Параўн. яшчэ заліць1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gammon
I[ˈgæmən]1.
n.
вэ́нджаны кумпя́к
2.
v.t.
салі́ць, вэ́ндзіць (мя́са, ры́бу)
II[ˈgæmən]1.
v.i.
1) загаво́рваць зу́бы (з мэ́тай ашука́ньня)
2) прыкі́двацца, удава́ць
2.
v.t.
ашу́кваць каго́
3.
n.Brit., informal
лухта́f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)