сці́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, сцірт і сціртаў, ж.

Вялікі стог сена, саломы, снапоў збожжа і пад., прызначаны для захавання пад адкрытым небам.

Салома ў сціртах.

|| прым. сці́ртавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ячме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Ячменная салома, ячменныя крупы, ячменная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплёт, ‑у, М ‑лёце, зб., м.

1. Пруты, пры дапамозе якіх салома прывязваецца да лат пры крыцці страхі саломай.

2. Абл. Жэрдкі (латы, пруты, дошкі), якія насцілаюцца на кроквы. Страха знізу нібы ззяла: жоўценькі паплёт, жоўценькая салома. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rüttstroh

n -(e)s с.-г. мя́тая сало́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гаро́хавінне, ‑я, н.

Каліўе абмалочанага гароху; гарохавая салома. На галаве Восілене красаваўся вянок з гарохавіння. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыно́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыноўкі; прызначаны для вырабу цыновак. Цыновачная салома. Цыновачны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маі́савы маи́совый;

~вае по́ле — маи́совое по́ле;

~вая сало́ма — маи́совая соло́ма;

м. крухма́л — маи́совый крахма́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

маі́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маісу. Маісавая салома. // Здабыты або прыгатаваны з маісу. Маісавы алей. Маісавы хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грача́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэчкі. Грачаная салома. // Прыгатаваны з зерня грэчкі; грэцкі ​1. Грачаная мука. Грачаная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. пр. ад насохнуць.

2. Які добра высах, сухі. Насохлая салома схапілася ў момант [агнём]. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)