brusque [bru:sk, brʊsk] adj. гру́бы, рэ́зкі; бесцырымо́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

porywisty

рэзкі; парывісты; імклівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шчаўчо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. Рэзкі адрывісты гук, які ўтвараецца пры сутыкненні, рабоце механізма і пад.

Ш. затвора вінтоўкі.

2. Тое, што і пстрычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дрыварэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для рэзкі дроў. Дрыварэзны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарфарэ́з, ‑а, м.

Спец. Машына для рэзкі тарфяной масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубарэ́зальны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для рэзкі труб. Трубарэзальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

barsch

a гру́бы, рэ́зкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

brüsk

a рэ́зкі, бесцырымо́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schrill

a рэ́зкі, прарэ́злівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

шо́рсткі, -ая, -ае.

1. Шурпаты, агрубелы, калючы, цвёрды.

Ш. асфальт.

Шорсткая далонь.

Ш. снег.

2. перан. Рэзкі рашучы, з цвёрдым характарам.

Ш. чалавек.

|| наз. шо́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)