рэ́зкі, -ая, -ае.
1. Які праяўляецца з вялікай сілай, вастрынёй.
Р. вецер.
Рэзкія болі.
2. Раптоўны і вельмі значны.
Рэзкае павышэнне паспяховасці навучэнцаў.
Рэзкае пахаладанне.
3. Занадта моцны.
Р. крык.
Р. пах.
Рэзкае святло.
4. Пазбаўлены мяккасці, плаўнасці, парывісты.
Рэзкія рухі.
5. Які вызначаецца выразнымі абрысамі, не расплыўчаты.
Рэзкія лініі.
Рэзкія рысы твару.
6. Прамы і жорсткі, востры.
Рэзкая крытыка.
Рэзкія словы.
Р. соус.
|| наз. рэ́зкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рэ́зкі
1. в разн. знач. ре́зкий;
р. ве́цер — ре́зкий ве́тер;
~кая кры́тыка — ре́зкая кри́тика;
2. (о вкусе) о́стрый;
р. со́ус — о́стрый со́ус
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
рэ́зкі, ‑ая, ‑ае.
1. Моцны, востры, пранізлівы. Рэзкі холад. Рэзкія болі. □ У хату са свістам уварваўся рэзкі вецер, скінуў коўдру з акна. Мележ. // Які раздражняе, непрыемна дзейнічае на органы пачуццяў. Рэзкі голас. Рэзкі пах. Рэзкі крык. □ Калі тухне рэзкае дзённае святло — мякчэюць і рысы чалавечага твару. Нікановіч.
2. Які вызначаецца выразнымі абрысамі; не расплыўчаты. Марцін шырокаю рукою закрыў хударлявы, з рэзкімі валявымі рысамі твар. Мележ. На кароткім тоўстым абрубку сядзіць грамозны шырокі чалавек з светлымі грознымі, жорсткімі вусамі, з буйным рэзкім тварам. Колас. // перан. Які моцна і выразна праяўляецца. Рэзкі пераход у паводзінах. Рэзкія супярэчнасці. Рэзкія кантрасты.
3. Раптоўны і вельмі значны. Рэзкае павышэнне паспяховасці вучняў. Рэзкае пахаладанне. // Хуткі, імклівы. Рэзкі паварот галавы. Рэзкая хада. □ Рэзкім рухам рукі Юля скінула з сябе коўдру. Грамовіч.
4. Грубы, дзёрзкі. Кацельшчык Мікалай Федаровіч — чалавек нявытрыманы, часам занадта рэзкі. Кірэйчык. Ды і сама Варвара, па натуры добрая і мяккая жанчына — на слова была вострая і рэзкая. Васілевіч. [Лёдзя] сабралася сказаць яшчэ нешта рэзкае, ды нечакана, ледзь не заплакаўшы, адвярнулася і пайшла прэч. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́зкі
1. (пра рухі) hástig, héftig;
2. (пра гукі) schrill, géllend, schnéidend;
рэ́зкі тон [гук] ein schnéidender [schríller] Ton; перан bárscher [schárfer] Ton;
3. (пра колер) grell;
4. (пра словы) schroff, scharf, héftig;
рэ́зкія ры́сы тва́ру schárfe [markánte, schárfgeschnittene] Gesíchtszüge;
рэ́зкая кры́тыка éine schárfe Kritík;
рэ́зкі пад’ём stéiler Áufstieg
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Рэ́зкі 1 ’рэзкі, востры; шурпаты, з вострымі гранямі; жорсткі; ядраны, халодны; дзёрзкі’ (ТСБМ, ТС), ’калючы; вельмі кіслы’ (воран., калінк., Сл. ПЗБ), ’прарэзлівы’ (Ян.). Укр. рі́зкий ’рэзкі’, рус. резкий ’тс’, польск. rześki ’жвавы, рэзкі’, чэш. дыял. rezký ’жвавы, бадзёры’, серб. і харв. ре̏зак ’востры, кіслы’, балг. рязък ’рэзкі’. Прасл. *rězъkъ < *rězati (гл. рэзаць). Параўн. яшчэ семантыку укр. рву́чкий, рву́чий ’рэзкі, хуткі’ ад рвати ’рваць’.
Рэ́зкі 2 ’вілы для пераноскі саломы’ (Сл. Брэс.). Ад рэзаць (гл.), параўн. драпакі́ ’вілы для гною’ (Сл. Брэс.) ад драпаць. Але нельга выключыць уплыў рэзгіны (гл.) ’прылада для пераноскі саломы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пря́ный прям., перен. во́стры, рэ́зкі;
пря́ный вкус во́стры (рэ́зкі) смак;
пря́ный за́пах во́стры (рэ́зкі) пах.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ре́зкий
1. в разн. знач. рэ́зкі;
ре́зкий ве́тер рэ́зкі ве́цер;
ре́зкая боль рэ́зкі боль;
ре́зкий тон рэ́зкі тон;
ре́зкая кри́тика рэ́зкая кры́тыка;
2. (о звуке, голосе) рэ́зкі; (пронзительный) прарэ́злівы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
хлебарэ́зны, -ая, -ае.
Прызначаны для рэзкі хлеба.
Х. стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
остропря́ный вострапаху́чы; (о вкусе — ещё) рэ́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
калаццё, -я́, н. (разм.).
Рэзкі колючы боль у баку; колікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)