адшчо́ўкваць

‘утвараць рэзкі, адрывісты гук пры ўдары, сутыкненні, у час работы якога-н. апарата, прыбора, механізма і пад.; лічыць што-небудзь; счышчаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адшчо́ўкваю адшчо́ўкваем
2-я ас. адшчо́ўкваеш адшчо́ўкваеце
3-я ас. адшчо́ўквае адшчо́ўкваюць
Прошлы час
м. адшчо́ўкваў адшчо́ўквалі
ж. адшчо́ўквала
н. адшчо́ўквала
Загадны лад
2-я ас. адшчо́ўквай адшчо́ўквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адшчо́ўкваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)