адшчо́ўкваць
‘утвараць рэзкі, адрывісты гук пры ўдары, сутыкненні, у час работы якога-н. апарата, прыбора, механізма і пад.; лічыць што-небудзь; счышчаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
адшчо́ўкваю | адшчо́ўкваем | |
адшчо́ўкваеш | адшчо́ўкваеце | |
адшчо́ўквае | адшчо́ўкваюць | |
Прошлы час | ||
адшчо́ўкваў | адшчо́ўквалі | |
адшчо́ўквала | ||
адшчо́ўквала | ||
Загадны лад | ||
адшчо́ўквай | адшчо́ўквайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
адшчо́ўкваючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)