Wássergraben

m -s, gräben роў [кана́ва]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рык, ‑у, м.

Моцны працяглы напружаны роў (жывёл). Выпушчаныя з хлявоў каровы, агалошваючы наваколле мычаннем, рыкам, ашалела несліся ў сасоннік. Навуменка. // Дзікі роў, злоснае рыканне (лясных жывёл). Мядзведзі выходзілі з пушчы і сваім рыкам наводзілі жудасць на людзей. Хромчанка. Дзесьці забрахала гіена, і здалёку пачуўся рык ільва. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыбо́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі глыбокі. Страшны замак, цяжкі, грозны. Пара вежаў, як адна, А навокал роў глыбозны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяні́сты в разн. знач. тени́стый;

ц. сад — тени́стый сад;

ц. роў — тени́стый овра́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рёв м.

1. (животных) роў, род. ро́ву м., рык, род. ры́ку м., рыка́нне, -ння ср.;

2. разг. (плач) роў, род. ро́ву м., плач, род. пла́чу м., ля́мант, -ту м.;

3. перен. (бури, вьюги) роў, род. ро́ву м., выццё, -цця́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Pánzergraben

m -s, -gräben проціта́нкавы роў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gejóhle

n -s кры́кі, роў, ля́мант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

growl​1 [graʊl] n.

1. ры́канне, роў (пра жывёл); гы́рканне (пра сабаку)

2. бурча́нне, бу́ркат

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wądół, ~ołu

м. роў; лагчына; лог

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пракапа́ць gráben* vt; áusgraben* vt, áusheben* vt (роў); dúrchgraben* vt (наскрозь)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)