Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
savage2[ˈsævɪdʒ]adj.
1.dated дзі́кі, дзіку́нскі, ва́рварскі;
a savage man дзіку́н;
a savage life першабы́тнае жыццё;
a savage temper злы но́раў;
savage tribes дзі́кія плямёны
2. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны;
a savage attackя́расная ата́ка;
savage methods жо́рсткія ме́тады;
get/grow/turn savage разлютава́цца, раз’ю́шыцца, раз’я́трыцца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Zorn
m -(e)s гнеў, лю́тасць, злосць, раз’ю́шанасць
séinen ~ an j-m áuslassen* — сарва́ць свой гнеў на кім-н.
in ~ geráten* — раззлава́цца, разлютава́цца, раз’ю́шыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Скіпе́ць1 ‘ускіпець, адкіпець, сплысці пры кіпенні, зварыцца (пра малако)’ (Бяльк., Сцяц., Сл. ПЗБ; мядз., Нар. словатв., Федар. 4; драг., Ск. нар. мовы; Юрч. Вытв.). Да кіпе́ць (гл.).
Скіпе́ць2 ‘згарэць яркім полымем’ (ТСБМ, Юрч. Вытв., Сл. ПЗБ), ‘разнервавацца, абурыцца’ (ТСБМ, Арх. Федар., Бяльк.), ‘зайсціся ад плачу’ (Бяльк., Юрч. Вытв.), ‘прапасці, згінуць’ (ТС), ‘раптоўна памерці, хутка скончыцца (пра жывёлу)’ (Сцяц. 2, Сцяшк. Сл.), скіпець на нажы ‘загінуць ад нажа, ад нажавой раны, вакол якой спяклася кроў’ (ТСБМ, Бяльк., Юрч. Вытв., Нар. Гом., ТС). Да скіпець1; спецыфічнае значэнне ў выразе скіпець на нажы вядома ва ўкр.скипі́ти на ножы ‘тс’ і ўзнікла, паводле Ларына (История, 34), на базе пераносных значэнняў *kipěti (гл. кіпець), што перадаюць душэўны стан: ‘дайсці да шаленства, лютасці’, ‘так раз’юшыцца, што схапіцца за нажы’.