savage2 [ˈsævɪdʒ] adj.

1. dated дзі́кі, дзіку́нскі, ва́рварскі;

a savage man дзіку́н;

a savage life першабы́тнае жыццё;

a savage temper злы но́раў;

savage tribes дзі́кія плямёны

2. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны;

a savage attack я́расная ата́ка;

savage methods жо́рсткія ме́тады;

get/grow/turn savage разлютава́цца, раз’ю́шыцца, раз’я́трыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)