нажо́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -жо́вак, ж.

1. Вузкая ручная піла з адной ручкай.

2. Ручная машына з дробна назубленым палатном.

|| прым. нажо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́ў, -піла́, -ло́ і папапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Піць неаднаразова; папіць многа чаго-н.

Папапіць (папапіваць) піўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднару́чны спец. однору́чный;

~ная піла́ — однору́чная пила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распі́ць, разап’ю́, разап’е́ш, разап’е́; разап’ём, разап’яце́, разап’ю́ць; распі́ў, -піла́, -ло́; распі́; распі́ты; зак., што (разм.).

Выпіць разам з кім-н.

Р. бутэльку каньяку.

|| незак. распіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Piła

ж. г. Піла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Qursäge

f -, -n папярэ́чная піла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krissäge

f -, -n ды́скавая [цыркуля́рная] піла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бензапіла́, ‑ы, ж.

Тое, што і бензаматорная піла (гл. бензаматорны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гантарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гантарэзкі. Гантарэзная піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падо́ўжны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць у кірунку даўжыні або размешчаны па даўжыні чаго‑н.; проціл. папярочны. Падоўжны разрэз. □ Падоўжная сцяна з трыма вокнамі стаяла на поўдзень. Чорны.

•••

Падоўжная піла гл. піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)