mazać

незак. мазаць, пэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

walać

незак. пэцкаць; брудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brudzić

незак. брудзіць; пэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

квэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што, чым і без дап.

Разм.

1. Мазаць, размазваць. Квэцаць сцяну. Квэцаць квачом. // Пэцкаць, брудзіць. Квэцаць адзежу.

2. перан. Дрэнна, безгустоўна маляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

splodge [splɒdʒ] v.

1. пэ́цкаць; пэ́цкацца;

This material easily splodges. Гэтая тканіна вельмі маркая.

2. заля́пваць; заля́пвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак. (разм., груб.).

1. Пакідаць пасля сябе бруд, гадзіць.

Добрая птушка ў сваё гняздо не паскудзіць (прыказка).

2. што. Брудзіць, пэцкаць, псаваць.

П. сцены.

3. перан. Рабіць гадасці, шкодзіць.

|| зак. напаску́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выма́рывать несов., прост.

1. (загрязнять) пэ́цкаць, забру́джваць;

2. (вычеркивать) выкрэ́сліваць, выкасо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Ке́цала ’пэцкаць’ (Нар. лекс.). Да квэцаць (гл.). Параўн. укр. кецяти ’пэцкаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; незак., што.

1. Змочваць слінай.

С. нітку.

2. Пэцкаць слінай.

Нельга с. кнігу.

|| зак. наслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 знач.), паслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 1 знач.) і заслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; каго-што і без дап.

1. Рабіць брудным, пэцкаць.

2. Рабіць смецце; смеціць.

3. перан. Няславіць, ганьбіць, зневажаць; чарніць.

•••

Рукі брудзіць — умешвацца ў брудную справу, у непрыемную гісторыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)