possessive
[pəˈzesɪv]
1.
adj.
1) ула́сьніцкі
a possessive nature — ула́сьніцкая нату́ра
2) прынале́жны
2.
n., Gram.
прынале́жны
the possessive case — ро́дны склон (які́ азнача́е прынале́жнасьць)
possessive adjective (pronoun) — прынале́жны прыме́тнік (займе́ньнік)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Туло́вы: грыжа туловая ‘хвароба ў нованароджанага («пуп прыгаў»)’ (ПЭЗб, 1, 2). Відаць, прыметнік ад тулава, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кругль ’фундамент’ (Жд. 3). Назва ў адпаведнасці з формай. У радзе гаворак прыметнік круглы мае таксама значэнне ’квадратны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спадня́к ‘ніжні камень у жорнах’ (Мат. Гом., Шатал., ТС). Праз прыметнік сподні да спод (гл.) з суф. ‑ак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
barowy
I хім.
барыевы
II
прыметнік ад bar II;
lokal barowy — памяшканне бара;
stołek barowy — высокае крэсла (ля стойкі бара)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ліссі ў выразе лі́сьі хлеб ’зайчыкаў хлеб; падарожны гасцінец’ (ТС), смарг. ліссі ’лісіны’ (Сл. ПЗБ). Прыметнік ад ліс (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́ный ’ранні’ (Бяльк.), ра́ні (Сл. ПЗБ). Гл. ра́на 2; відаць, адназоўнікавы прыметнік ад ра́на ’раніца’, рань ’вельмі ранні час’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зі́мны ’халодны’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zimny ’тс’ ад zima ’зіма’ (гл.) з суфіксам ‑n‑. Булахаў, Прыметнік, 3, 86.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вужо́выя я́гады ’паслён чорны, Solanum nigrum L.’ (Бейл.). Ад вуж ’змяя, гад’. Прыметнік указвае на неядомасць расліны. Параўн. таксама воўчыя ягады.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зо́лкі ’сыры, пранізлівы’. Рус. арханг. золко́й ’кіслы’. Прыметнік ад zol‑ (гл. золь 1) з суфіксам ‑ъk‑. Трубачоў, Слав. языкозн., V, 179.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)