Дабі́тне ’пераканальна, ясна’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. dobitnie ’тс’ (параўн. і польск. прыметнік dobitny).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Люба́ва ’нятлустае свіное мяса’ (валож., Жыв. сл.) — субстантываваны прыметнік жан. роду. Да любі́вы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ванца́ты ’нервовы, шалёны’ (КЭС). Прыметнік з суфіксам ‑аты ад ванц‑ак ’падучая, хвароба жывата’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Малака́шы, нараўл. малока́шы (зневаж.) ’жаўтароты’ (Мат. Гом.). Прыметнік, утвораны ад назоўніка ⁺малакаш. Да малако (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Таго́ны ’той’ (Сцяшк. Сл.). Адзайменнікавы прыметнік ад той ’ён’ (гл.), утвораны па тыпу ягоны, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
possessive
[pəˈzesɪv]
1.
adj.
1) ула́сьніцкі
a possessive nature — ула́сьніцкая нату́ра
2) прынале́жны
2.
n., Gram.
прынале́жны
the possessive case — ро́дны склон (які́ азнача́е прынале́жнасьць)
possessive adjective (pronoun) — прынале́жны прыме́тнік (займе́ньнік)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Туло́вы: грыжа туловая ‘хвароба ў нованароджанага («пуп прыгаў»)’ (ПЭЗб, 1, 2). Відаць, прыметнік ад тулава, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кругль ’фундамент’ (Жд. 3). Назва ў адпаведнасці з формай. У радзе гаворак прыметнік круглы мае таксама значэнне ’квадратны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спадня́к ‘ніжні камень у жорнах’ (Мат. Гом., Шатал., ТС). Праз прыметнік сподні да спод (гл.) з суф. ‑ак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
barowy
I хім.
барыевы
II
прыметнік ад bar II;
lokal barowy — памяшканне бара;
stołek barowy — высокае крэсла (ля стойкі бара)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)