Кніжн. Які не мае плоці; бесцялесны (паводле рэлігійных уяўленняў пра раздзельнае існаванне цела і душы). — Дзядзя Косця, дзядзя Косця... Гэта ўрэшце не бясплотны дух, не казачны прывід. Пад гэтым імем жыве і.. дзейнічае звычайны чалавек.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лятуце́ць ’марыць’ (Гарэц., Др.-Падб., Крывіч). Беларускае. Балтызм. Параўн. літ.lėtutè (< lėtaĩ) ’павольна’, létùtis ’павольны’, ’палахлівы, нясмелы’, лат.lietuvēns ’кашмар, прывід, нячысцік, які мучыць чалавека, скаціну’, латгальск. lituńc ’прывід’. Утварылася пры ад’ідэацыі лексем лётаць, ляцець. Параўн. таксама бел.ляту́нак, ляту́нкі ’мара, летуценні’ (ТСБМ), летунковасць (КТС — У. Жылка), лята́вец (гл.). Сюды ж летуце́нні, летуце́ннік (ТСБМ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трымце́нне, ‑я, н.
Дзеяннеістанпаводлезнач.дзеясл. трымцець. Трымценне бубна. □ Расплюшчыла [Ніна] павекі — прывід знік, засталося толькі шчымлівае трымценне пад сэрцам.Б. Стральцоў.Трымценне напала па Ігнася, і зрабілася холадна.Мурашка.Дробнае трымценне пальцаў выдавала хваляванне старога паляўнічага.Ігнаценка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ма́нія1 ’псіхічны стан’, ’незвычайная цяга, слабасць да чаго-небудзь’ (ТСБМ). З польск.mania ’тс’ або з рус.мания (Крукоўскі, Уплыў, 88), якія з лац.mania < ст.-грэч.μανία ’шаленства’, ’захапленне, цяга’ < μαίνομαι ’шалею, вар’яцею’ (Брукнер, 322; Фасмер, 2, 569). Сюды ж манья́к, ст.-бел.маньякъ ’шалёны’, якое з с.-лац.maniacus ’тс’.
Ма́нія2 ’здань, прывід’ (Ян.). Укр.манія́ ’тс’, рус.паўн., усх., перм.манья́ ’прывід (звычайна ў выглядзе старой кволай жанчыны)’, варон., паўд., зах.манья́к ’прывід, які з’яўляецца перад жнеямі’, тул. ’злы дух у выглядзе знічкі’. У выніку кантамінацыі мана́ (< мані́ць) і ма́нія1. Гл. таксама маняя́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
spectre[ˈspektə]n.
1. пагро́за, знак, прадве́сце;
the spectre of war пагро́за вайны́
2. здань, пры́від, фанто́м;
the spectre of Hamlet’s father здань ба́цькі Га́млета
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фантасмаго́рыя
(ад гр. phantasma = прывід + agoreuo = гавару)
прывіды, вычварныя фантастычныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым стане.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
fantom, ~u
м.
1. фантом, прывід;
2.мед. фантом
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nightmare
[ˈnaɪtmer]
n.
1) кашма́р -у m.
2) мара́f., пры́від -у m.; здань f.; насланьнё n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вампі́р, ‑а, м.
1. У павер’ях некаторых еўрапейскіх народаў — мярцвяк, які ноччу выходзіць з магілы, каб смактаць кроў людзей.
2. Бязлітасны эксплуататар; крывасмок. Капайце яму, далакопы, Каб у яе халодны жвір Упаў навек тыран Еўропы, Крывавы прывід і вампір.Колас.
3. Род буйных кажаноў.
[Ням. Vampir.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драбаві́к, ‑а, м.
Паляўнічае ружжо для стральбы шротам. [Палкоўніка і афіцэраў] канваіравалі каля дваццаці чалавек з вінтоўкамі, з драбавікамі.Лынькоў.Там, пасля нарады з паняй Авялінай, ён [пан Булыга] узброіўся драбавіком і ўсю ноч, як прывід, снаваў па маёнтку — баяўся, каб даўгінаўцы не пахадзілі каля яго будынкаў з запалкамі.Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)