Protést

m -(e)s, -e пратэ́ст

~ éinlegen [éinreichen] (bei D) — заяві́ць пратэ́ст (пісьмова) (каму-н., дзе-н.)

~ erhében* (gégen A) — пратэстава́ць (супраць чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Быць у хваляванні (у 1 знач.).

Мора хвалюецца.

2. перан. Перажываць хваляванне (у 2 знач.), знаходзіцца ў трывожным стане.

Х. перад экзаменамі.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Выказваць пратэст супраць чаго-н., масавую незадаволенасць чым-н.

Натоўп хваляваўся.

|| зак. усхвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Éinspruch

m -s, -sprüche пярэ́чанне, пратэ́ст, прэтэ́нзія, за́кід

~ erhében* — пратэстава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vigorous

[ˈvɪgərəs]

adj.

мо́цны, ду́жы; энэргі́чны; бадзёры

vigorous protest — энэргі́чны пратэ́ст

vigorous constitution — мо́цны целаскла́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strident [ˈstraɪdənt] adj. рэ́зкі, скрыпу́чы, прані́злівы (голас, гук і да т.п.);

strident colours крыклі́выя ко́леры;

a strident protest гу́чны пратэ́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інспірава́ць

(лац. inspirare)

нагаворамі, падбухторваннем выклікаць што-н. (напр. і. пратэст).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Verwáhrung

I

f -, -en захава́нне, захо́ўванне

in ~ néhmen* — браць на захава́нне

II

f -, -en пратэ́ст, пярэ́чанне

gégen etw. (A) ~ éinlegen — заяві́ць пратэ́ст су́праць чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

protest​1 [ˈprəʊtest] n. (against) пратэ́ст; пярэ́чанне;

in protest у знак пратэ́сту;

make protest пратэстава́ць

♦

under protest вы́мушана, су́праць во́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unvoiced [ˌʌnˈvɔɪst] adj.

1. нявы́маўлены, нявы́казаны;

an unvoiced protest нявы́казаны, уну́траны пратэ́ст

2. ling. глухі́;

unvoiced con so nants глухі́я зы́чныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бунт

(польск. bunt, ад ням. Bund = звязак)

1) стыхійнае паўстанне, мяцеж;

2) перан. пратэст, абурэнне;

3) уст. звязак, кіпа; стос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)