glsartig

a шклопадо́бны, празры́сты, як шкло

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przejrzysty

1. празрысты;

2. зразумелы; ясны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падсве́чнік, ‑а, м.

Падстаўка для свечкі ці свечак. Пасярэдзіне [століка] гарэла свечка, празрысты стэарын сцякаў на медны танканогі падсвечнік. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

файл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У інфарматыцы: блок інфармацыі або рэсурс для інфармацыі, даступны для камп’ютарных праграм.

Захоўванне файла.

Тэкставыя файлы.

2. Канцылярскі празрысты пакет для захоўвання паперы і дакументаў.

|| прым. фа́йлавы, -ая, -ае.

Файлавыя сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

glasslike

[ˈglæslaɪk]

adj.

шкляні́сты; я́сны, празры́сты (як шкло)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кры́лле ’плаўнікі рыбы’ (З жыцця). Празрысты семантычны перанос. Гл. крыло1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фенакі́т, ‑у, М ‑кіце, м.

Спец. Празрысты, бясколерны ці слаба афарбаваны ў вінна-жоўты, ружовы, буры колер мінерал класа сілікатаў.

[Ад грэч. phenax, phenakos — падманшчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышта́льны, -ая, -ае.

1. гл. крышталь.

2. перан. Празрысты, чысты.

Крыштальная вада.

3. перан. Беззаганны, бездакорны (пра лепшыя якасці чалавека, а таксама пра чалавека з такімі якасцямі).

Крыштальнае сумленне.

Крыштальнай душы чалавек.

|| наз. крышта́льнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

diaphanous

[daɪˈæfənəs]

adj.

1) празры́сты, які́ прасьве́чваецца

2) даліка́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кісларо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічны элемент, празрысты бясколерны газ, які ўваходзіць у склад паветра і неабходны для дыхання, гарэння і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)