Bestéchung

f -, -en по́дкуп, ха́бар

der ~ zúgänglich — прада́жны, падку́пны

passíve ~ — юрыд. атрыма́нне ха́бару

aktíve ~ — да́ча ха́бару

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

піса́ка м

1. пагард (дрэнны пісьменнік) Schmíerer m -s, -, Schréiberling m -(e)s, -e;

прада́жны піса́ка käufliche Schréiberseele f -, -n;

2. (з дрэнным почыркам) Schmíerfink m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жо́ўты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае афарбоўку аднаго з сямі асноўных колераў спектра — сярэдняга паміж аранжавым і зялёным; колеру яечнага жаўтка, золата. Жоўтае лісце. □ Бягуць ручаі па разорах размытых, Выгладжваюць жоўты пясок. Колас. Жоўтыя мурашкі ўспаўзаюць на рукі. Чорны.

2. перан. Згодніцкі, рэфармісцкі; прадажны, здрадніцкі. Жоўтая буржуазная прэса. Жоўтыя прафсаюзы.

3. Як састаўная частка некаторых батанічных, медыцынскіх, мінералагічных назваў. Жоўтая лілія. Жоўтая крывяная соль.

•••

Жоўтая вада гл. вада.

Жоўтая ліхаманка гл. ліхаманка.

Жоўтая раса гл. раса.

Жоўты білет гл. білет.

Жоўты дом гл. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Палон ’няволя, у якую трапляе чалавек, захоплены ворагам у час вайны’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.), пало́ннік ’палонны’ (Нас., Гарэц.). Агульнаслав.: рус., укр. поло́н, ст.-рус. полонъ, ст.-слав. пленъ, польск. plon ’жніва, ураджай’, чэш. plen ’выручка, прыбытак’; ’ураджай’, славац. plen ’здабыча, грабеж’, серб.-харв. пле̑н, пли̏јен ’здабыча’, славен. plén ’здабыча, грабеж’, балг. плен ’палон’. Прасл. pelnъ. Роднасныя літ. pel̃nas ’заслуга, заработак’, pelnaũ, pelnýti ’заслужваць’, лат. pèlna ’заслуга, прыбытак’, ст.-інд. paṇas ’абяцаная узнагарода’, pánatē ’закупляе, скупляе’, грэч. πολέω ’купляю’, ст.-в.-ням. fäli (< *fēli̯a) ’прадажны’, ст.-ісл. falz ’тс’ (гл. Фасмер, 3, 314; там жа і агляд літ-ры).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

corrupt

[kəˈrʌpt]

1.

adj.

1) сапсу́ты, скарумпава́ны, прада́жны, несумле́нны (чалаве́к)

2) сапсу́ты папра́ўкамі, зьме́намі

3) гнілы́, сапсу́ты

2.

v.

1) псава́ць, разбэ́шчваць

2) падкупля́ць

3) перакру́чваць

4) гніць, псава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наёмнік м

1. (наёмны работнік) Tágelöhner m -s, -;

2. гл найміт

2.наёмн|ы

1. (узяты ў арэнду) gemíetet, Míet-;

2. (хто працуе па найме) Lohn-;

наёмнікая пра́ца эк Lóhnarbeit f -;

наёмнікая а́рмія Söldnerheer n -s, -e;

3. перан (прадажны) gedúngen; käuflich;

наёмнік забо́йца gedúngener Mörder, Áuftragskiller m -s, - (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)