Перацалпоніванне (піріцатюпівыпьпя) ’абгаворванне, плёткі’ (Юрч. СНЛ). Да пера- і цалпопіць ’гаварыць пустое’ (m.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перашурмава́ць ’перашукаць, усё перагледзець, ўсюды абшукаць’ (гродз., Скарбы). Да пера- і нармаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перабага́ціць ’усыпаць больш, чым трэба’ (брагін., Шатал.). Да пера- і бага́та ’шмат’ < бага́ты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перала́джуваць хату ’перабудоўваць’ (Ян.), рус. пск., смал. перела́живать ’тс’. Да пера- і ла́дзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перастрэнуць (пырыстрі́нуты) ’дагнаць і перагарадзіць дарогу’ (кам., Жыв. НС). Да пера- і стрэць (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перацяжэліцца ’перапрацавацца’ (Ян.). Да пера- (гл.) і ’цяжэліццсц якое да цяжэль ’цяжар, цяжкасць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перагайдама́чыць ’перавесці ў чужыя рукі; перамарнатравіць, прамантачыць дабро (грошы)’ (Нас.). Да пера- і гайдама́к (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перагародак (перагародак) ’франтон’ (свісл., ДАБМ, камент., 778). Да пера- і гарадзіць (гл.), матывацыя наймення няясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пеража́біцца (пірыжа́біцца) ’перагнуцца’ (Бяльк.). Да пера- і жаба5 ’карабатае месца на лязе касы’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапу́цкаць ’перабоўтаць ежу, выбраўшы смачнае’ (Скарбы). Да пера- (гл.) і пу́цкаць ’размазваць, вэдзгаць’, гл. пу́ца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)