Verbum

анлайнавы слоўнік

expedite

[ˈekspədaɪt]

v.t.

1) палягча́ць; прысьпе́шваць; паскара́ць

2) ху́тка выко́нваць, зала́джваць

3) афіцы́йна выдава́ць (дакумэ́нт)

adj.

1) во́льны (ад перашко́даў)

2) ху́ткі, спры́тны (пра чалаве́ка), спра́ўны, гато́вы, прыда́тны да ўжы́тку (пра прыла́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

forsować

незак.

1. вайск. фарсіраваць;

forsować most — фарсіраваць мост;

2. фарсіраваць, паскараць;

3. падтрымліваць, прапіхваць;

forsować swojego kandydata na dyrektora — прасоўваць свайго кандыдата на пост дырэктара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АКТЫ́ЎНАСЦЬ,

1) у хіміі, актыўнасць каталізатара — здольнасць паскараць хім. рэакцыю. Вызначаецца як скорасць рэакцыі ў дадзеных умовах без уліку скорасці той жа рэакцыі пры адсутнасці каталізатара. Паверхневая актыўнасць — здольнасць рэчыва пры адсорбцыі зніжаць паверхневае нацяжэнне на мяжы падзелу дзвюх фазаў. Вызначаецца велічынёй — $\frac{\partial σ}{\partial c}$ , дзе σ — каэфіцыент паверхневага нацяжэння, c — аб’ёмная канцэнтрацыя рэчыва. Уласцівая паверхнева-актыўным рэчывам.

2) У хімічнай тэрмадынаміцы — велічыня, якая адпавядае тэрмадынамічным уласцівасцям рэчыва ў рэальным растворы. Вызначаецца праз змену пэўных фіз. велічыняў (пругкасці пары, т-ры замярзання, кіпення і інш.) пры змене канцэнтрацыі рэчываў у растворах. Адхіленне ўласцівасцяў рэальнага раствору ад уласцівасцяў ідэальнага характарызуецца каэфіцыентам актыўнасці (адносінай актыўнасці да канцэнтрацыі).

3) У ядзернай фізіцы — велічыня, роўная колькасці радыеактыўных распадаў за адзінку часу; адна з асн. характарыстык радыеактыўнасці. Адзінка актыўнасці ў СІ — бекерэль, пазасістэмная адзінка — кюры.

т. 1, с. 213

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

pick up

а) падыма́ць

б) зае́хаць па каго́, забра́ць што

to pick up a coat at the cleaner’s — забра́ць паліто́ з чы́сткі

в) дада́ць сі́лы, адва́гі; падсілкава́ць, падбадзёрыць

г) навучы́цца, авало́даць чым-н.

д) злаві́ць (радыёпрагра́му)

е) паскара́ць (крок, хаду́)

ж) прыбра́ць, спара́дкаваць (пако́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

brisk

[brɪsk]

adj.

1) ху́ткі, шпа́ркі, бо́рзды

a brisk walk — шпа́ркая хада́

2) во́стры, рэ́зкі

brisk weather — рэ́зкае надво́р’е

a brisk manner — рэ́зкія мане́ры

3) мо́цны, шыпу́чы напой

4) во́стры

a brisk flavor — во́стры смак

5) хало́дны, сьцюдзёны

a brisk breeze — сьцюдзёны ве́цер

ажыўля́ць (-ца), асьвяжа́ць (-ца); паскара́ць

to brisk up one’s pace — паско́рыць крок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

шурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. што і без дап. Перамешваць у топцы палаючае паліва, увесь час падкідаючы новае. Стараваты ўжо чалавек у ботах, галіфэ і ніжняй кашулі шураваў у топцы доўгай жалезнай качаргой. Нядзведскі. // Ачышчаць паверхню дна, каласнікі печкі, топкі і пад. ад шлаку, попелу. Хлапец завіхаўся з жалезнай лапатай, падкідваў у палаючую топку вугаль, шураваў каласнікі і ўсё ўсміхаўся. Лынькоў.

2. што і без дап. Разм. Старанна, энергічна мыць, церці, скрэбці, чысціць што‑н. [Валодзька:] — Бяры [Надзя] во швабру і шуруй. Падобраму — і я памог бы. Гроднеў.

3. перан. Разм. Развіваць бурную, энергічную дзейнасць; дзейнічаць, рабіць што‑н. энергічна, з запалам. І вось шуруюць — ездзяць [камісіі] на палі, Кароўнікі ды свірны правяраюць, Гросбух у бухгалтэрыі гартаюць... Корбан. Васіль шуруе граблямі — Працуе ля капніцеля. Ставер. // Хутка куды‑н. рухацца, крочыць, ісці і пад. [Алег:] — Аддайце яму ўсё... А ты, бацька, шуруй адсюль, чуеш? Радкевіч. Умова была простая: паставіш на ногі [грузавік] — сядай і шуруй!.. Ракітны.

4. перан.; што. Садзейнічаць хутчэйшаму развіццю чаго‑н., падштурхоўваць, паскараць наступленне чаго‑н. І каб «справа» не заглухла, ён [Іван Іванавіч] узмоцнена яе «шураваў». «Вожык».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)