укако́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Разм. груб. Забіць каго‑н. [Кулеш:] — Маеўскі — яго прозвішча. Яго бацька і сястра двух паліцаяў зімой укакошылі і да партызан уцяклі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гайду́к, ‑а, м.

1. Слуга, выязны лакей часоў прыгоннага права. Панскі гайдук.

2. Паўстанец-партызан на Балканах і ў Венгрыі, які змагаўся супраць турэцкай няволі і феадальнага прыгнёту.

[Ад венг. hajduk — паганяты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папало́хацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сналохацца, перапалохацца — пра ўсіх, многіх. Некаторыя з калгаснікаў партызан папалохаліся і кінуліся наўцёкі. Дрозд колькі ні крычаў, не мог затрымаць іх. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усенаро́дна, прысл.

1. Прысл. да усенародны.

2. У прысутнасці людзей, публічна. Адзначылі іх [майстроў] усенародна, І іх так узрушыў той стан: Была ім прысвоена годнасць Пачэсных байцоў-партызан. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эруды́цыя, ‑і, ж.

Начытанасць. глыбокія і ўсебаковыя веды ў адной ці многіх галінах навукі. Партызан з першага ж дня падабаўся Маеўскаму сваёй эрудыцыяй вучонага і дапытлівасцю разведчыка. Шамякін.

[Лац. eruditio — вучонасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралы́сіць, ‑лышу, ‑лысіш, ‑лысіць; зак., што.

Ачысціць, пазбавіць покрыва ўчастак чаго‑н. Невядомы чалавек некалі пралысіў лапіну на кары і выразаў: «Тут пахаваны партызан Віктар Антонаў. 1943 год». Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схоў, ✂, м.

  1. Захоўванне чаго-н.

    • Палажыць грошы на с.

  2. Месца, дзе можна схавацца ад каго-, чаго-н., а таксама якое-н. патаемнае месца, збудаванне для ўкрыцця каго-, чаго-н.

    • Знайсці с. у бярэзніку ад сонца.
    • На гарышчы быў с. партызан.

  3. мн., перан. Тое, што недаступна для іншых, што хаваецца ў душы, сэрцы.

    • Патаемныя сховы душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

укрыць, ✂; зак.

  1. Закрыць з усіх бакоў.

    • У машыну брызентам.

  2. Запоўніць, засеяць чым-н. па паверхні, распаўсюдзіцца па ёй.

    • Цвіль укрыла сцены.
    • Чырвань укрыла шчокі.

  3. Схаваць, засцерагчы ад каго-, чаго-н.

    • Ноч укрыла партызан ад ворага.
    • У. злачынца.
    • У. маёмасць ад аблажэння падаткам (перан. утаіць).

|| незак. укрываць, ✂.

|| звар. укрыцца, ✂.

|| незак. укрывацца, ✂.

|| наз. укрыццё, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

манеўр, ✂, м.

  1. Перамяшчэнне баявых сіл з мэтай нанесці ўдар праціўніку.

    • Абходны м.
    • М. партызан.

  2. перан. Прыём з мэтай ашукаць, перахітрыць каго-н.

    • Нескладаны м.

  3. мн. Тактычныя заняткі вялікай колькасці войск або флоту ва ўмовах, блізкіх да баявых.

    • Вясеннія манеўры.

  4. мн. Перамяшчэнне вагонаў і паравозаў на чыгуначных пуцях пры састаўленні паяздоў.

|| прым. манеўровы, ✂.

  • М. паравоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

укрыва́ть несов.

1. (покрывать) укрыва́ць, накрыва́ць;

укрыва́ть ребёнка одея́лом укрыва́ць (накрыва́ць) дзіця́ ко́ўдрай;

2. (прятать, защищать) хава́ць; прыкрыва́ць; укрыва́ць;

укрыва́ть ра́неных партиза́н хава́ць пара́неных партыза́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)