прабялі́цца, ‑беліцца; зак.

Спец. Атрымаць белую афарбоўку (пра палатно, паперу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

towelling

[ˈtaʊəlɪŋ]

n.

палатно́ на ручнікі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зрэ́б’е, -я, н.

Грубая кастрывая кудзеля, што аддзяляецца пры трапанні лёну, пянькі, а таксама палатно з такой кудзелі і адзенне з такога палатна.

Ткаць з.

Хадзіць у зрэб’і.

|| прым. зрэ́бны, -ая, -ае.

Зрэбныя ніткі.

З. мех.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

загрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пакрыць грунтам (у 5 знач.). Загрунтаваць палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасці́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасціны. // Прызначаны для просцін. Прасціннае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурвэ́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сурвэткі; прызначаны для сурвэтак. Сурвэтачнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́льтравы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца фільтрам. Фільтравае палатно. // Забяспечаны фільтрам. Фільтравы кандэнсатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суво́й м (пра палатно) Rólle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Báhnkörper

m -s, - палатно́ чыгу́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

падбо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які кладзецца пад борт ​1 (у 2 знач.). Падбортнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)