інсінуі́раваць

(лац. insinuare = пралазіць, пракрадвацца)

узводзіць паклёп на каго-н. (гл. інсінуацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кля́уза ж., разг. паклёп, -пу м.; (каверза) ка́верза, -зы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obmowa

ж. абгавор, паклёп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oczernianie

н. нагавор; паклёп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyfamacja

ж. дыфамацыя; паклёп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інсінуа́цыя

(лац. insinuatio = ліслівасць, падлашчванне)

злосная выдумка, паклёп з мэтай зняславіць каго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кля́ўза

(ст.-польск. klauza, ад с.-лац. clausa)

ілжывая дробязная скарга, нагавор, паклёп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

verléumden

vt узве́сці паклёп, абгавары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verléumdung

f -, -en паклёп, дыскрэдытава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

diffamíeren

vt узве́сці паклёп, абгавары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)