ábbüßen

vt выкупля́ць (віну); адбыва́ць (пакаранне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пенало́гія

(ад лац. poena = пакаранне + -логія)

вучэнне аб пакаранні ў буржуазным праве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наказа́ние ср. ка́ра, -ры ж., пакара́нне, -ння ср.; (взыскание) спагна́нне, -ння ср.;

подве́ргнуть наказа́нию пакара́ць;

теле́сное наказа́ние цяле́снае пакара́нне;

в наказа́ние каб пакара́ць, у пакара́нне;

вы́сшая ме́ра наказа́ния вышэ́йшая ме́ра пакара́ння;

◊

наказа́ние мне (тебе́) с кем-л. го́ра мне (табе́) з кім-небудзь;

су́щее (пря́мо, про́сто) наказа́ние про́ста го́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

corporal​2 [ˈkɔ:pərəl] adj. fml цяле́сны, фізі́чны;

corporal defects фізі́чныя недахо́пы/зага́ны;

corporal punishment цяле́снае пакара́нне, лупцо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

execution [ˌeksɪˈkju:ʃn] n.

1. fml выкана́нне

2. пакара́нне сме́рцю

3. law выкана́нне інстру́кцый (юрыдычных дакументаў, асабліва завяшчання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спагна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. спагнаць (у 1 знач.).

2. Пакаранне за невыкананне або парушэнне чаго‑н. Курсантам .. [Максім] быў недысцыплінаваным — атрымаў не адно спагнанне. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІЛЬЯЦІ́НА

(франц. guillotine),

прыстасаванне для абезгалоўлівання асуджаных на пакаранне смерцю, уведзенае ў час Французскай рэвалюцыі 1789—99 па прапанове ўрача Ж.Гіятэна.

т. 5, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

няла́ска, ‑і, ДМ ‑ласцы, ж.

Непрыхільнасць, нядобразычлівасць да каго‑н. — Як жа гэта так? — узрушылася бабка: — За што такая няласка, такое пакаранне? Што благога вы зрабілі? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пасцёбка ’лёгкае пакаранне розгай’ (Нас.). Рус. пск., цвяр. постёбка ’прымус, панукванне, падганянне’. Бел.-рус. ізалекса. Да сцябаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

noose [nu:s] n.

1. пятля́

2. арка́н, ласо́

3. па́стка

4. the noose пакара́нне сме́рцю праз па ве́шанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)