кава́дла

(польск. kowadło)

жалезная падстаўка для коўкі металу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tee

[ti:]

n.

падста́ўка f. (для мя́чыка ў го́льфе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пульт, -а, М -льце, мн. -ы, -аў, м.

1. Падстаўка для нот у выглядзе нахіленай рамы на высокай ножцы.

Дырыжорскі п.

2. Пункт, адкуль адбываецца аўтаматычнае кіраванне чым-н.

Дыспетчарскі п. П. электрастанцыі.

|| прым. пу́льтавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пульт (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову з ням. Pultпадстаўка пад кнігу або ноты; бюро’, што з лац. pulpitumпадстаўка; кафедра’, параўн. польск. pulpit ’у касцёле падстаўка пад імшал’, паходжанне якога застаецца нявысветленым (Сной, 514).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пюпі́тр, ‑а, м.

Падстаўка для нот або кніг у выглядзе нахіленай дошчачкі на ножцы. Забытыя ноты на чорным пюпітры. Гартае іх вецер — вандроўны музыка. Лужанін.

[Фр. pupitre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podnóżek

м.

1. падстаўка пад ногі;

2. падножка; прыступка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

катафа́лк

(іт. catafalco)

1) пахавальная павозка;

2) узвышэнне, падстаўка для труны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пастаме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Архітэктурны фундамент помніка, калоны, статуі і пад.; п’едэстал. Гранітны пастамент.

2. Падстаўка, на якой устанаўліваецца скульптура ў музеі, на выстаўцы і пад.

[Лац. postamentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mat1 [mæt] n.

1. дывано́к; цыно́ўка; ма́та; палаві́к

2. падста́ўка пад гара́чае; сурвэ́тка

3. што-н. перапле́ценае або́ зблы́танае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gestll

n -(е)s, -e падста́ўка; стані́на; стэла́ж; карка́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)