падста́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падста́ўка падста́ўкі
Р. падста́ўкі падста́вак
Д. падста́ўцы падста́ўкам
В. падста́ўку падста́ўкі
Т. падста́ўкай
падста́ўкаю		 падста́ўкамі
М. падста́ўцы падста́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

Прадмет, які падстаўляюць пад што-н.

Вазоны на падстаўках.

|| прым. падста́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падста́ўка ж. подста́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падста́ўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑вак; ж.

Прадмет, які падстаўляюць пад што‑н. або на які ставяць што‑н. Вазоны на падстаўках. □ [Юстына] узяла з драўлянай падстаўкі медную конаўку.. і пачала піць. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падста́ўка ж. Stütze f -, -n; Únterlage f -, -n; Úntersetzer m -s, -; Ständer m -s, -; Úntergestell n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подста́вка падста́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсве́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падстаўка для свечкі ці свечак.

Медны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшкля́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Падстаўка з ручкай для шклянкі.

Сярэбраны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подутю́жник м. падста́ўка пад прас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подча́сник м. падста́ўка пад гадзі́ннік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)