okłamać

зак. ашукаць, падмануць;

okłamać władze szkolne — ашукаць школьнае кіраўніцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

shabby [ˈʃæbi] adj.

1. пашарпа́ны, пацёрты, пано́шаны;

a shabby house занядба́ны дом;

look shabby выгляда́ць убо́га

2. ні́зкі, гане́бны, по́длы;

play a shabby trick on smb. по́дла падману́ць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обма́н м.

1. (ложь) падма́н, -ну м., хлусня́, -ні́ ж.;

2. (мошенничество) ашука́нства, -ва ср., падма́н, -ну м.;

ввести́ в обма́н уве́сці ў падма́н, ашука́ць, падману́ць;

впасть в обма́н упа́сці ў падма́н, ашука́цца, падману́цца;

да́ться в обма́н даць сябе́ ашука́ць (падману́ць);

обма́н чувств падма́н пачу́ццяў;

обма́н зре́ния падма́н (ілю́зія) зро́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обману́ть сов. падману́ць, ашука́ць, зве́сці;

обману́ть чьё-л. дове́рие ашука́ць чый-не́будзь даве́р;

обману́ть чьи́-л. наде́жды (ожида́ния) не спра́ўдзіць чыі́х-не́будзь надзе́й (спадзява́нняў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

umyślnie

наўмысна, знарок, назнарок, сумысле;

umyślnie wprowadzić w błąd — наўмысна падмануць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даться в разн. знач. да́цца;

не даться в обма́н не даць сябе́ ашука́ць (падману́ць);

гра́мота дала́сь ему́ легко́ гра́мата дала́ся яму́ лёгка;

ди́ву даться здзіві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагрэ́ць

1. (er)wärmen vt, erhtzen vt;

2. перан. разм. (падмануць) betrügen* vt, hinterghen* неаддз. vt, nführen vt;

нагрэ́ць рукі sine Schäfchen ins Trckene brngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ufschwatzen

vt (j-m) разм. навя́зваць, усо́ўваць (каму-н.)

er ließ sich (D) nichts ~ — ён не даў сябе́ падману́ць [ашука́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інсцэні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Перапрацаваць (перапрацоўваць) які‑н. апавядальны твор для пастаноўкі яго ў тэатры, кіно, на тэлебачанні. Інсцэніраваць для экрана трылогію Якуба Коласа «На ростанях».

2. перан. Прыкінуцца (прыкідвацца) кім‑, чым‑н., прытворна зрабіць (рабіць) што‑н. з намерам выдаць яго за сапраўднае. Інсцэніраваць істэрыку. □ Каб падмануць карнікаў, невялікая група партызан інсцэніравала ўначы прарыў на захад, у палескія лясы. Шамякін.

[Ад лац. in — на і scena — сцэна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАХАНО́ВІЧ Аляксандр Антонавіч, паліт. дзеяч пач. 20 ст. Скончыў Віленскае пях. вучылішча (1897). Паручнік інжынерных войскаў. Стварыў Гродзенскі воінскі саюз для барацьбы супраць бальшавікоў. Пасля кастр. 1917 узначальваў у Петраградзе Цэнтр. к-т аб’яднаных грамадскіх арг-цый Гродзенскай губ., які ў ліп. 1918 разагнаны бальшавікамі. У снеж. 1918 у Кіеве вёў дзейнасць супраць урада БНР. У студз. 1919 у Адэсе ўступіў у Бел. нац. цэнтр (БНЦ), прапанаваў яму прыняць на сябе функцыі Часовага краёвага ўрада Беларусі (21.1.1919 прапанова адхілена). 26.1.1919 спрабаваў падмануць БНЦ: паведаміў, што ў Слоніме 13.1.1919 адбыўся Усебел. з’езд, які абраў дырэкторыю на чале з Бахановічам. Выключаны з БНЦ і высланы з Адэскай акругі. Пазней у Вене называў сябе «прэзідэнтам Беларускай Рэспублікі», прасіў дапусціць яго на мірную канферэнцыю ў Парыжы.

А.М.Сідарэвіч.

т. 2, с. 356

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)