геліяліты́ды
(н.-лац. heliolitoidea)
падклас вымерлых каланіяльных беспазваночных жывёл класа каралавых паліпаў; жылі ў сярэднім ардовіку — сярэднім дэвоне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сфагні́ды
(н.-лац. sphagnidae)
падклас лістасцябловых імхоў; пашыраны па ўсім зямным шары, прадстаўлены адзіным родам сфагнум; сфагнавыя імхі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэрамо́рфы
(ад гр. ther = звер + -морфы)
падклас вымерлых паўзуноў, рэшткі якіх сустракаюцца ў адкладах палеазою і мезазою; зверападобныя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРХАЗА́ЎРЫ
(Archosauria),
самы вялікі падклас выкапнёвых паўзуноў. 5 атр.: тэкадонты (зыходная група архазаўраў), кракадзілы, дыназаўры яшчара- і птушкатазавыя, птэразаўры (лятучыя яшчары). Знойдзены ў адкладах верхняй пярмі на ўсіх кантынентах. Насялялі сушу, прэсныя і марскія воды, паветра.
Даўж. да 35 м, маса да 50 т. Пярэднія канечнасці карацейшыя і слабейшыя за заднія. Чэрап з дзвюма скроневымі ўпадзінамі. У многіх скурны панцыр. Драпежнікі і раслінаедныя. У сучаснай фауне прадстаўлены толькі кракадзіламі. Ад архазаўраў паходзяць птушкі.
т. 1, с. 516
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
капепо́ды
(н.-лац. copepoda)
падклас ракападобных, якія насяляюць марскія і прэсныя вадаёмы; служаць ежай для многіх рыб; весланогія ракападобныя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радыяля́рыі
(н.-лац. radiolaria, ад лац. radiolus = праменьчык)
падклас прасцейшых класа саркодавых; планктонныя арганізмы, пашыраныя пераважна ў цёплых морах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
табуля́ты
(н.-лац. tabulata, ад лац. tabula = дошка, табліца)
падклас вымерлых каралавых паліпаў, жылі ў кембрыі — пермі (гл. палеазой).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ана́спіды
(н.-лац. anaspida, ад гр. an = не + aspis, -idos = панцыр)
падклас вымерлых бяспанцырных агнатаў класа няпарнаноздравых; жылі ў сілуры — дэвоне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
батрахаза́ўры
(ад гр. batrachos = жаба + -заўр)
падклас вымерлых земнаводных (напр. лантаназух, сеймурыя), якія спалучалі прыметы амфібій і рэптылій; жылі ў палеазоі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
антыа́рхі
(н.-лац. antiarchi)
падклас вымерлых панцырных рыб класа пласцінаскурых; паходзілі ад артрадыраў, ад якіх адрозніваліся размяшчэннем пласцінак панцыра; жылі ў дэвоне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)