падкла́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падкла́с падкла́сы
Р. падкла́са падкла́саў
Д. падкла́су падкла́сам
В. падкла́с падкла́сы
Т. падкла́сам падкла́самі
М. падкла́се падкла́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падкла́с м., биол. подкла́сс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкла́с, ‑а, м.

Падраздзел класа ў сістэматыцы раслін і жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падклас (у сістэматыцы) 1/564

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дваякады́хаючыя, -ых (спец.).

Падклас рыб, якія дыхаюць не толькі жабрамі, але і лёгкімі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подкла́сс биол. падкла́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міксі́ны, ‑аў, мн.

Падклас бяссківічных пазваночных жывёл класа кругларотых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохжа́берныя, ‑ых.

Падклас галаваногіх малюскаў з дзвюма парамі жабраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзельнапялёсткавыя, ‑ых.

Падклас двухдольных пакрытанасенных раслін, якія маюць свабодныя, нязрослыя пялёсткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дваякады́хаючыя, ‑ых.

Падклас рыб, якія дыхаюць не толькі жабрамі, але і лёгкімі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)