Сту́ма ‘постаць, фігура’ (Сцяшк. Сл.). Хутчэй за ўсё, з літ. stuomuõ ‘тс’, але параўн. з польск. styma, estyma ‘павага, гонар, шанаванне’, якія, паводле Варш. сл., узыходзяць да раманскай першакрыніцы: італ. stima, франц. estime ‘паважанне, пашана, шанаванне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ушанава́нне н

1. (пашана, павага) Éhrenbezeigung f -, -en, Éhrenerweisung f -, -en;

2. (урачыстае) Éhrung f -, -en, Éhrenbezeigungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уваже́ние ср. пава́га, -гі ж., паважа́нне, -ння ср.; (почёт) паша́на, -ны ж.;

внуша́ть уваже́ние выкліка́ць пава́гу;

чу́вствовать (пита́ть) уваже́ние адчува́ць пава́гу, паважа́ць;

из уваже́ния к вам з пава́гі да вас, паважа́ючы вас;

◊

почёт и уваже́ние паша́на і пава́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schätzung

f -, -en ацэ́нка

nach den ~en — паво́дле ацэ́нкі

2) пава́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БУСІДО́

(яп. шлях воіна),

у сярэдневяковай Японіі разнавіднасць няпісанага ганаровага кодэксу класа воінаў. Сярод асн. прынцыпаў бусідо — абсалютная вернасць свайму сюзерэну, адвага ў баі і пагарда да смерці, павага да праціўніка, выкананне прынятых на сябе абавязкаў і загартоўка духу. Сфарміравалася на аснове элементаў канфуцыянства, светапогляду будыйскай секты дзен і сінтаізму. У наш час бусідо аказвае ўплыў на этыку японцаў.

т. 3, с. 357

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

deference [ˈdefərəns] n. пава́га, паважа́нне, паша́на;

in/out of deference to у знак пава́гі (да каго-н./чаго-н.); з пава́гі (да каго-н./чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poszanowanie

н. пашана; павага; захаванне; выкананне;

poszanowanie prawa — выкананне закону

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

estimation

[,estɪˈmeɪʃən]

n.

1) меркава́ньне n., ду́мка f.

in my estimation — на маю́ ду́мку

2) паша́на, пава́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Паша́на ’павага’ (ТСБМ, Гарэц.), пашанаванне (у выразе: мець у пашанаванні) ’шанаваць’ (Нас.), дзярж. пашанота ’пашана, дагляд’ (Нар. сл.), пашанотны ’шаноўны, прыстойны’ (Нар. сл.). Да шанава́ць (гл.), якое з польск. szanować < ст.-польск. szonować < ням. schonen ’прыгожа з кім-н. абыходзіцца’ < schön ’прыгожа’ (Брукнер, 540).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Éhrfurcht

f - глыбо́кая пава́га, вялі́кая паша́на [пава́га] (vor D – да каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)