масо́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да масона, масонства. Масонскія ложы. Масонскі ордэн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мана́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манаха, манаткі, належыць ім. Манаскі ордэн. Манаская вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Garter

[ˈgɑ:rtər]

n. Order of the Garter

Ордэн Падвя́зкі (найстарэ́йшы ры́царскі о́рдэн у Вялікабрыта́ніі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэга́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Прадмет, які з’яўляецца знакам манархічнай улады, напр.: карона, скіпетр (уст.).

Царскія рэгаліі.

2. звычайна мн. Ордэн, знак узнагароды (уст. і разм.).

Прыйсці пры ўсіх рэгаліях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

garter [ˈgɑ:tə] n.

1. падвя́зка (для шкарпэткі або панчохі)

2. the Garter о́рдэн Падвя́зкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капуцы́ны,

каталіцкі манаскі ордэн.

т. 8, с. 32

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

EK

= Eisernes Kreuz – Жалезны Крыж (ордэн)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

medal [ˈmedl] n.

1. меда́ль;

an Оlympic gold medal алімпі́йскі залаты́ меда́ль

2. mil. о́рдэн

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

легіён м., прям., перен. легио́н;

о́рдэн ганаро́вага ~на — о́рден почётного легио́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

езуі́т, -а, М -і́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».

2. перан. Хітры, крывадушны, каварны чалавек.

|| ж. езуі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. езуі́цкі, -ая, -ае.

Е. ордэн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)