Verbum

жгу́цік, -а, мн. -і, -аў м.

1. гл. жгут.

2. Орган руху ў прасцейшых арганізмаў, які мае выгляд тонкай ніці.

жыццядзе́йны, -ая, -ае.

1. Здольны выконваць жыццёвыя функцыі.

Ж. орган.

2. перан. Дзейны, энергічны.

Ж. розум.

|| наз. жыццядзе́йнасць, -і, ж.

арбітра́ж, -у, м.

Вырашэнне спрэчак не судовага характару арбітрамі, трацейскім судом; дзяржаўны орган, які займаецца гэтым.

|| прым. арбітра́жны, -ая, -ае.

парла́мент, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Найвышэйшы заканадаўчы і прадстаўнічы орган у дэмакратычных дзяржавах.

|| прым. парла́менцкі, -ая, -ае.

казначэ́йства, -а, н.

Дзяржаўны фінансавы орган, які ведае захаваннем і выкарыстаннем дзяржаўных грашовых сродкаў.

Галоўнае дзяржаўнае к.

|| прым. казначэ́йскі, -ая, -ае.

К. чыноўнік.

афіцыёзны, -ая, -ае (кніжн.).

Які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго погляды.

А. орган друку.

|| наз. афіцыёзнасць, -і, ж.

лёгкія, -іх, адз. лёгкае, -ага, н.

Орган дыхання ў чалавека і пазваночных жывёл, размешчаны ў грудной поласці.

Запаленне лёгкіх.

|| прым. лёгачны, -ая, -ае.

сакратарыя́т, -а, М -рыя́це, м.

1. Арганізацыйна-выканаўчы орган, аддзел пры ўстанове ці арганізацыі для вядзення бягучых спраў.

2. Супрацоўнікі такога аддзела, органа.