рудымента́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які з’яўляецца рудыментам, знаходзіцца ў недаразвітым стане; астаткавы.

•••

Рудыментарны орган гл. орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заводакіраўні́цтва, -а, н.

Адміністрацыйны орган на заводзе¹ (у 1 знач.), які кіруе ўсёй вытворчасцю, адміністрацыя завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

Жаночы орган кветкі, з якога ўтвараецца плод пасля апладнення пыльцой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырэкто́рыя, -і, ж. (гіст.).

Кіруючы орган у Францыі ў час Французскай буржуазнай рэвалюцыі 1795—1799 гг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ландта́г, -а, м.

Выбарны орган самакіравання абласцей і зямель у некаторых краінах (Аўстрыі, Германіі і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транспланта́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Участак тканкі, орган, які выкарыстоўваецца для трансплантацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Орган руху ў рыб і водных жывёл.

|| прым. плаўніко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: прафсаюзны камітэт — выбарны орган пярвічнай прафарганізацыі.

|| прым. прафка́маўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафо́рган, ‑а, м.

Прафсаюзны орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праўле́нне ср.

1. (действие) правле́ние, управле́ние;

2. (орган, возглавляющий учреждение) правле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)