uncivil

[ʌnˈsɪvəl]

adj.

1) грубава́ты; грубія́нскі, няве́тлівы

2) нецывілізава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ungracious

[ʌnˈgreɪʃəs]

adj.

1) няве́тлівы; грубія́нскі

2) непрые́мны; нязно́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niegrzeczny

1. няветлівы; недалікатны;

2. непаслухмяны (пра дзіця)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nieobyczajny

1. амаральны, распусны;

2. недалікатны; няветлівы; грубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mannered [ˈmænəd] adj.

1. мане́рны

2. : wellmannered/bad-mannered до́бра вы́хаваны, ве́тлівы/дрэ́нна вы́хаваны, няве́тлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únfein

a

1) няве́тлівы, недаліка́тны

2) грубы́ (напр. смак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

standoffi sh [ˌstændˈɒfɪʃ] adj. infml няве́тлівы, сухі́; стры́маны;

be standoffish with smb. ста́віцца да каго́-н. су́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unfriendly [ʌnˈfrendli] adj. недружалю́бны, няве́тлівы, непрыя́зны;

be unfriendly to/to wards smb. ста́віцца да каго́-н. недружалю́бна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Няве́га ’няветлівы чалавек’ (круп., Макар.). Зыходнай магла быць форма тыпу рус. невежа ’цёмны, неадукаваны чалавек’ (< *ne‑vedja, гл. ведаць), тады канец слова перароблены ў выніку экспрэсіўнай дэпалаталізацыі з мэтай «агрублення», параўн. Сярога і Сярожа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

únfreundlich

a

1) няве́тлівы, неласка́вы, непрыя́зны, пану́ры

2) пахму́ры, хму́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)