та́кса I ж. (норма оплаты) та́кса

та́кса II ж. (порода собак) та́кса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патало́к, ‑лка, м.

Спец. Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата. Паталок самалёта. // перан. Найбольшая магчымая норма, мяжа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раскладкі (у 2 знач.); які выпадае, прыходзіцца згодна раскладцы. Раскладачная норма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантынге́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю (кніжн.).

К. навучэнцаў.

2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н.

Экспартны к. тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АБАВЯЗКО́ВЫЯ РЭЗЕ́РВЫ банкаў,

норма захоўвання грашовых сродкаў камерцыйных банкаў і інш. крэдытных устаноў на спец. рэзервовых рахунках у цэнтр. банку. Прызначаюцца для забеспячэння ліквіднасці, дэпазітнай запазычанасці і інш. Норма абавязковых рэзерваў устанаўліваецца цэнтр. банкам, і яе парушэнне караецца штрафнымі санкцыямі.

т. 1, с. 10

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

institution [ˌɪnstɪˈtju:ʃn] n.

1. устано́ва; інстыту́т; арганіза́цыя

2. звы́чка, трады́цыя; но́рма паво́дзін

3. устанаўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лімі́т, ‑у, М ‑міце, м.

Норма, у межах якой дазволена карыстацца чым‑н., расходаваць што‑н. Ліміт крэдыту. Ліміт правозу і вывазу тавараў.

[Ад лац. limes, limitis — мяжа. граніца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пробе́г в разн. знач. прабе́г, -гу м.;

звёздный пробе́г спорт. зо́рны прабе́г;

но́рма пробе́га ваго́нов но́рма прабе́гу ваго́наў;

парово́з находи́лся в пробе́ге дво́е су́ток параво́з знахо́дзіўся ў прабе́гу двое су́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымаўле́нчы лінгв. Sprech , Réde , Áussprache ;

вымаўле́нчая но́рма Áussprachenorm f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

працэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да працэнта; выражаны ў працэнтах. Працэнтная норма. Працэнтнае вылічэнне.

2. Які прыносіць працэнты (у 2 знач.). Працэнтныя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)