негатыві́зм, ‑у, м.

Спец.

1. У медыцыне — адзін з сімптомаў расстройства вышэйшай нервовай дзейнасці, які праяўляецца ў бяссэнсавым супраціўленні знешнім уздзеянням.

2. У псіхалогіі — нематываванае імкненне дзейнічаць насуперак. Негатывізм падлеткаў.

3. Адмаўленне чаго‑н.; адмоўныя адносіны да чаго‑н. (без якога‑н. станоўчага сцвярджэння).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Наперакі́ ’насуперак, назло’ (Арх. Федар.), напяраке́ ’насупроць’ (Жд. 1), напярэк ’тс’ (Нас.), польск. naprzeki ’упоперак’, чэш. мараўск. napříky ’насуперак’, ст.-чэш. napřieky, славац. naprieky, в.-луж. naprěki, балг. напреки, макед. напреки. Прасл. *naperky, ад *perky (ESSJ SG, 2, 129), гл. пе́рак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hingégen

1.

adv насу́перак, насупо́р

2.

cj а, зато́е, жа, ну а

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Праці́ўку ’насуперак’, ’насупраць’, ’у параўнанні з’ (Нас.). З польск. przeciwko ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напереко́р

1. нареч. наперако́р; напо́перак;

говори́ть напереко́р гавары́ць наперако́р (напо́перак);

2. предлог с дат. напо́перак, наперако́р; (вопреки) насу́перак;

напереко́р стихи́и напо́перак (наперако́р) стыхі́і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажылы́, ‑ая, ‑ое.

Немалады, у гадах. Старыя і пажылыя людзі раіліся, што рабіць, складалі свае планы. Колас. Пажылыя мужчыны спалі, загарнуўшыся ў кажухі, а з моладзі рэдка хто і прыдрэмліваў да раніцы. Чарнышэвіч. // Характэрны для немаладога чалавека. Чалавек быў няголены, і гэта надавала яму пажылы выгляд, насуперак маладому позірку вачэй. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негатыві́зм

(ад лац. negativus = адмоўны)

1) мед. сімптом расстройства вышэйшай нервовай дзейнасці, які праяўляецца ў супраціўленні знешнім уздзеянням, адмаўленні выконваць просьбы і заданні;

2) нематываванае імкненне дзейнічаць насуперак;

3) адмаўленне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

against [əˈgenst, əˈge(ɪ)nst] prep. су́праць, супро́ць; насу́перак;

against smb.’s will су́праць чыёй-н. во́лі;

I have nothing against it. Я нічога не маю супраць (гэтага);

against the background (of) на фо́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

негатыві́зм

(н.-лац. negativismus, ад лац. negativus = адмоўны)

1) мед. сімптом расстройства вышэйшай нервовай дзейнасці, які праяўляецца ў супраціўленні знешнім уздзеянням;

2) нематываванае імкненне дзейнічаць насуперак;

3) адмаўленне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

álldem, álledem

bei ~ — усё-такі́, усё ж такі́; пры ўсі́м тым

trotz ~ — насу́перак усяму́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)