nauczyciel

м. настаўнік;

nauczyciel angielskiego — настаўнік англійскай мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

teacher [ˈti:tʃə] n. наста́ўнік; наста́ўніца; выкла́дчык; выкла́дчыца;

a teacher edition метады́чны дапамо́жнік;

teacher education падрыхто́ўка наста́ўнікаў;

a student teacher наста́ўнік-практыка́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Дарэ́ктар ’дамашні настаўнік’ (БРС). З польск. dyrektor (< лац.) ’тс’. Параўн. ст.-бел. директоръ ’духоўны настаўнік’ (Булыка, Запазыч., 96).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фехтма́йстар, ‑тра, м.

Уст. Настаўнік фехтавання.

[Ням. Fechtmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́тні, -яя, -яе.

1. гл. хата.

2. Прыватны, сямейны.

Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

Хатнія жывёлы і птушкі.

5. у знач. наз. ха́тнія, -іх. Члены сям’і.

Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sophist [ˈsɒfɪst] n. fml сафі́ст, наста́ўнік рыто́рыкі (у Старажытнай Грэцыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

supply teacher [səˈplaɪˌti:tʃə] n. наста́ўнік, які́ часова замяшча́е і́ншага наста́ўніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вяско́вы

1. дереве́нский;

~вая ха́та — дереве́нская изба́;

2. се́льский;

в. наста́ўнік — се́льский учи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rabbi [ˈræbaɪ] n. (pl. rabbis)

1. ра́бін

2. bibl. ра́бі, наста́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іпаста́сь, -і, ж.

1. Сутнасць, субстанцыя (спец.).

2. У выразе: у іпастасі каго, у знач. прыназ. з Р (іран.) — у якасці, у ролі.

Настаўнік у іпастасі раённага начальніка.

3. У хрысціянстве: адзін з лікаў трыадзінага бажаства Тройцы (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)