2. Час ад часу прыязджаць. Старыя яшчэ і цяпер памятаюць, як [сын] часам улетку наязджаў у Гарнастаеўку.Сабаленка.
3. Рабіць наезды, нападаць. [Цімох Будзік:] — Узброеныя польскія шайкі наязджаюць з кулямётамі.Колас.[Карнікі] звычайна наязджалі і распраўляліся ў сёлах, дзе сустракалі сабатаж або сляды партызанскай дзейнасці.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
They blitzed the town with tanks. Танкі атакавалі горад.
2. бамбі́ць, рабі́ць налёт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
napastować
I
1.незак.нападаць;
2. чапляцца; непакоіць; надакучаць
IIзак.
намазаць мастыкай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сёртаць ‘бадзяцца, мазоліць вочы’ (полац., Нар. лекс.), ‘мітусіцца, снаваць’ (дзісн., Яшк. Мясц.), ‘прыглядацца, шукаць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Паводле Варбат (Этимология–1975, 32 і наст.), да прасл.*sьrtati, якое ўзнаўляецца на аснове рус.зах.сёртать ‘хадзіць без справы, бадзяцца’, алан.се́ртать ‘чакаць’, цвяр.серта́ть ‘пераступаць з нагі на нагу’, польск.дыял.siertać się ‘мітусіцца, кідацца’, серб.-харв.sȑtati ‘ісці, хадзіць, як сляпы, бадзяцца’, балг.дыял.сръ́та ‘углядацца’, макед.сртам ‘углядацца; чакаць’, якія далей да і.-е. кораня *ser‑ ‘цячы’ з ‑t‑ пашыральнікам. Па-за славянскімі мовамі адпаведнікі ў ст.-інд.sísarti, sárati ‘цячы, спяшацца, імкнуцца’, с.-ірл.sirid ‘бадзяцца, нападаць, рабаваць’, літ.apsìrti ‘акружваць’, лат.sirt ‘бадзяцца, нападаць, рабаваць’ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
storm2[stɔ:m]v.
1. бушава́ць, штармі́ць, штармава́ць
2. крыча́ць, гарачы́цца; шале́ць ад зло́сці;
storm at smb.напада́ць на каго́-н.
3.mil. штурмава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ГАЙДАМА́КІ
(ад тур. haydamak нападаць),
удзельнікі вызв. руху на Правабярэжнай Украіне супраць польскай шляхты. Рух гайдамакаў узнік у 1720-я г. на Валыні і ў Зах. Падоліі, пазней распаўсюдзіўся на інш. раёны Украіны. Атрады гайдамакаў складаліся з сялян, бяднейшых запарожскіх казакоў, батракоў, рамеснікаў. У 1734, 1750, 1768 рух гайдамакаў перарастаў у буйныя паўстанні, найб. значнае ў 1768 («Калііўшчына»). У грамадз. Вайну 1918 — 20 на Украіне нац. фарміраванні, што змагаліся супраць сав. улады, выкарыстоўвалі папулярныя ў народзе гіст. традыцыі і называлі сябе гайдамакамі.