blitz​2 [blɪts] v.

1. гвалто́ўна напада́ць, атакава́ць, імклі́ва наступа́ць;

They blitzed the town with tanks. Танкі атакавалі горад.

2. бамбі́ць, рабі́ць налёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)