◎ Плавы́ ’дзірвановы зараснік у возеры, які складаецца з розных раслін, нават з лазняку, — пад ім ёсць вада’ (Нік. Очерки). Да плаўι (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біяфенало́гія

(ад бія- + феналогія)

навука аб перыядычных з’явах у жыцці пэўнай групы або нават аднаго віду арганізмаў, звязаных са зменамі пораў года.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

левіра́т

(ад лац. levir = швагер)

звычай некаторых народаў, паводле якога ўдава мае магчымасць (ці нават абавязана) выйсці замуж за брата нябожчыка-мужа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

nauseate [ˈnɔ:zieɪt] v.

1. выкліка́ць млосць/рво́ту, ну́дзіць

2. выкліка́ць агі́ду, ну́дзіць;

The very thought of it nauseates me. Мяне нудзіць нават ад думкі пра гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

very​1 [ˈveri] adj.

1. той са́мы; менаві́та, якра́з той;

at that very moment у той са́мы мо́мант;

the very minute менаві́та цяпе́р;

the very thing то́е, што трэ́ба

2. са́мы;

from the very beginning з са́мага пача́тку

3. (ужываецца для падкрэслівання) сам па сабе́, на́ват;

the very idea of travelling на́ват ду́мка аб падаро́жжы;

the very truth чы́стая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пандэмі́я

(гр. pandemia = увесь народ)

больш шырокае, чым пры эпідэміі, распаўсюджванне якой-н. інфекцыйнай хваробы, якая ахоплівае цэлыя краіны, нават мацерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эклекты́зм

(фр. éclectisme, ад гр. eklektikos = які выбірае)

механічнае аб’яднанне розных, часта нават супрацьлеглых прынцыпаў, поглядаў, мастацкіх элементаў і г. д.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

нат,

Разм. Скарочаная форма слова «нават».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нат (наʼт) ’нават’ (Гарэц., ТСБМ, ТС). Скарочана ад на́ват (гл.), што ў сваю чаргу з польск. nawet (< na wet ’напаследак’, ад сярэдневяковага ням. wet, сучаснага Wette ’заклад, пары’), не раней XVII ст., параўн. у Бярынды: Ла́комый на веты на канфекты (’на дэсерт’). Паводле Карскага (1, 337), праз стадыі наэ́т — на́ат, зафіксаваныя ў Федароўскага. З бел. нат > літ. net ’тс’, збліжанае народнаэтымалагічна з формамі з адмоўем ne‑, гл. Трубачоў, Зб. Курыловічу, 334.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АРТАДО́КСІЯ

(ад грэч. orthodoxia правільная думка),

цвёрдая паслядоўнасць, прыхільнасць да традыцый, асноў якога-небудзь вучэння, светапогляду, якая цалкам выключае нават нязначныя адхіленні. Артадоксія ў рэлігіі — прававер’е, няўхільнае прытрымліванне традыцыйнага вучэння царквы.

т. 1, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)