Verbum

санцапёк, -у, м.

Месца, дзе моцна прыпякае сонца.

Ляжаць на санцапёку.

узасо́с, У выразе: цалавацца ўзасос (разм.) — цалавацца вельмі моцна, не адрываючыся.

раскіпе́цца, -плю́ся, -пі́шся, -пі́цца; -пі́мся, -піце́ся, -пя́цца; -пі́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна кіпець.

Вада раскіпелася.

2. перан. Моцна разгарачыцца, разгневацца (разм.).

Ён можа хутка р.

разбушава́цца, -шу́юся, -шу́ешся, -шу́ецца; -шу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць; стаць бурным (пра стыхійныя з’явы).

Разбушавалася непагода.

2. перан. Пачаць моцна шумець, буяніць (разм.).

Разбушаваўся бацька.

га́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Моцна ўдарыцца.

Г. аб шафу.

ба́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

Моцна ўдарыць.

Б. па хрыбце.

перакале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

Перамерзнуць, моцна змерзнуць.

Перакалеў, едучы дамоў.

празя́бнуць, -ну, -неш, -не; -зя́б, -бла; зак.

Моцна азябнуць.

П. на холадзе.

разгаласі́цца, -лашу́ся, -ло́сішся, -ло́сіцца; зак.

Пачаць моцна і доўга галасіць.

Разгаласілася ўдава.