кры́зіс,

пераломны момант.

т. 8, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ная́ўнасць, -і, ж.

1. Прысутнасць, існаванне.

Быць у наяўнасці.

2. Фактычная колькасць чаго-н. у дадзены момант (пра грошы, тавары і пад.).

Касавая н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мгнове́ние ср. вокамгне́нне, -ння ср.; (миг) міг, род. мі́гу м.; (момент) мо́мант, -ту м.;

◊

в мгнове́ние о́ка у вокамгне́нне, у адзі́н мо́мант;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разга́р, -у, м.

Пара самага высокага развіцця, самага моцнага праяўлення чаго-н., момант найвышэйшага напружання ў развіцці чаго-н.

У разгары пасяўная.

Вясна ў разгары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вызнача́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для вызначэння чаго-н.

Вызначальныя рысы, адзнакі.

2. Які вызначае, абумоўлівае сабой што-н.

В. момант.

|| наз. вызнача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кульміна́цыя, -і, ж.

1. Праходжанне свяціла праз нябесны мерыдыян (спец.).

2. Пункт найвышэйшага ўздыму, напружання ў развіцці чаго-н.

К. падзей.

|| прым. кульмінацы́йны, -ая, -ае.

К. момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

миг м. міг, род. мі́гу м.; (мгновение) вокамгне́нне, -ння ср., імгне́нне, -ння ср.; (момент) мо́мант, -ту ж.;

в оди́н миг у адзі́н міг, мі́гам, у адно́ імгне́нне, у адзі́н мо́мант;

в тот же миг у той жа мо́мант;

ни на миг ні на імгне́нне, ні на хвілі́ну, ні на мо́мант.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галявы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які папярэднічае голу; востры момант ля варот праціўніка. Галявы момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

currently [ˈkʌrəntli] adv. у цяпе́рашні час, у суча́сны мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бягу́чы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў руху.

Бягучая вада.

Шукай бягучага ваўка след.

2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

Бягучыя справы.

Б. момант.

|| наз. бягу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)