пови́нный

1. (виновный) вінава́ты;

2. (раскаявшийся) уст. пакая́нны;

◊

пови́нную го́лову меч не сечёт посл. пакая́ннай галавы́ не сціна́юць; пакая́ннай галавы́ і меч не ймець; пако́рнага і меч не сячэ́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Damocles [ˈdæməkli:z] n. : a/the sword of Damocles дамо́клаў меч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Damóklesschwert

n -s дамо́клаў меч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schwert

n -(e)s, -er меч

ein blánkes ~ — вы́нуты меч

das ~ zíehen* — вы́няць меч

das ~ in die Schéide stécken — укла́сці меч у но́жны

◊ wer das ~ nimmt, der soll durchs ~ úmkommen — бібл. хто во́зьме меч, ад мяча́ і загі́не

das ~ des Dámokles schwebt über ihn — над ім вісі́ць дамо́клаў меч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кава́ны

1. прич., в разн. знач. ко́ванный; см. кава́ць;

2. прил., в разн. знач. ко́ваный;

к. меч — ко́ваный меч;

к. ку́фар — ко́ваный сунду́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ме́чнік, ‑а, м.

Гіст. У старажытнасці — воін, які насіў меч. // Рамеснік, які вырабляў мячы. Сярод рамеснікаў упамінаюцца прафесіі кавалёў, слесараў, гарматнікаў, .. мечнікаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miecz

м. меч;

miecz Damoklesa — Дамоклаў меч;

krewny po ~u — сваяк па мужчынскай лініі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

side arms

збро́я, но́шаная на баку́ (меч, ша́бля, рэвальвэ́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

була́т, ‑а і ‑у, М ‑лаце, м.

1. ‑у. Даўнейшая ўзорыстая высакаякасная сталь для клінкоў.

2. ‑а. Гіст. Клінок (меч, шабля, кінжал) з такой сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

точи́ть​I несов.

1. (изготовлять точением) тачы́ць;

2. (острить) вастры́ць; (на точиле) тачы́ць;

◊

точи́ть зу́бы тачы́ць зу́бы;

точи́ть ля́сы блы́нды пра́віць;

точи́ть нож (меч) тачы́ць (вастры́ць) нож (меч).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)