verplmpern

1.

vt разм. марнава́ць, марнатра́віць

2.

(sich)

1) разме́ньвацца на дро́бязі

2) легкаду́мна ўлюбля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

марнава́цца, ‑нуецца; незак.

1. Траціцца без карысці, прападаць, не ісці на карысць. Марнуюцца сілы. □ Аляксей пагушкаў лямпу на выцягнутай далоні і ўсміхнуўся: — Неашчадна! Гэта ж кілаграмы тры каляровага металу марнуецца. Б. Стральцоў.

2. Тое, што і мардавацца (у 2 знач.). — Ну, Андрушка, пускай дзяцей ды паедзем у Пінск. Годзе табе ўжо марнавацца тут. Колас. — У вёсцы дабра [Рыгор] не бачыў, а цяпер у турме марнуецца. Бажко.

3. Зал. да марнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

asen

1.

vi разм. марнава́ць

mit dem Glde ~ — ма́рна тра́ціць гро́шы

2.

vt разм. ла́яць, дражні́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flog [flɒg] v.

1. лупцава́ць, біць (каго-н. бізуном, пугай і да т.п.)

2. BrE, infml упе́рці, прада́ць, навяза́ць (што-н. каму-н.)

flog a dead horse BrE, infml марнава́ць сі́лы і час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waste3 [weɪst] v.

1. (on) тра́ціць, марнава́ць, пераво́дзіць; спусташа́ць;

waste words пуска́ць сло́вы на ве́цер

2. аслабля́ць; му́чыць; знясі́льваць;

wasted by disease знясі́лены хваро́баю

waste away [ˌweɪstəˈweɪ] phr. v. марне́ць, чэ́знуць; паміра́ць ад го́ладу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wgwerfen

*

1.

vt выкі́дваць, адкі́дваць

das Lben ~ — ско́нчыць жыццё самагу́бствам; марнава́ць жыццё

2.

(sich) уніжа́цца, прыніжа́ць сваю го́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прызапа́сіць, ‑пашу, ‑пасіш, ‑пасіць; зак., што і чаго.

Зрабіць запас чаго‑н. Я трохі грошай прызапасіў і рашыў не марнаваць часу, а ваяваць за свой праект. Хомчанка. Не, на два тыдні — мала. Харчы трэба прызапасіць не менш як на два месяцы. Гурскі. Ты мне, Кузьма, падкінь які воз саломы, — просіць Птах. — А я табе к зіме трохі газы прызапашу. Навуменка. // Падрыхтаваць, зрабіць што‑н. загадзя. Мы ўжо даўно прызапасілі ёмкія кляновыя дручкі, нарэзалі гладкіх дубовых кацёлак. Якімовіч. — Брускоў і грабільнаў я прызапасіў раней, вунь тырчаць пад застрэшшам. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trawić

trawi|ć

незак.

1. ператраўляць; страваваць;

2. турбаваць, мучыць, непакоіць;

3. кніжн. марнаваць;

~ć czas na niczym — дарма (дарэмна, марна) траціць час; марнаваць час;

4. пераносіць, цярпець;

nie ~ę takiej muzyki — не пераношу такую музыку;

5. тэх. травіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verztteln

I

1.

vt растра́чваць, марнава́ць

2.

(sich) раскіда́цца, раскі́двацца

sich in Klinigkeiten ~ — разме́ньвацца на дро́бязі

II

vt зано́сіць на ка́рткі [у катало́г]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

waste1 [weɪst] n.

1. марнава́нне, марнатра́ўства; Іt’s a waste of time. Гэта марная трата часу.

2. адкі́ды;

cotton wastes паку́лле;

go/run to waste марнава́ць, пераво́дзіць (што-н.)

3. pl. wastes пу́стка, пустэ́ча;

the ice wastes of the Antarctic ледзяна́я пусты́ня Антаркты́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)