trawić

trawi|ć

незак.

1. ператраўляць; страваваць;

2. турбаваць, мучыць, непакоіць;

3. кніжн. марнаваць;

~ć czas na niczym — дарма (дарэмна, марна) траціць час; марнаваць час;

4. пераносіць, цярпець;

nie ~ę takiej muzyki — не пераношу такую музыку;

5. тэх. травіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)