паліго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палігона (у 1, 2 знач.). На палігоннай пляцоўцы расстаўлены макеты самалётаў. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Ляпаць час ад часу. Вячаслаў Мікалаевіч задаволены. Ён смяецца, паляпвае аленявода па плячы. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлета́йпны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэлетайпа, прызначаны для яго. У тэлетайпнай зале гідраметцэнтра бесперастанку цокаюць апараты. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фабко́м, ‑а, м.

Выбарны орган пярвічнай прафсаюзнай арганізацыі фабрыкі; фабрычны камітэт. Фабком выдзеліў грошы для набыцця музычных інструментаў. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцідо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заключае ў сабе шэсць рытмічных долей. Тарантэла — імклівы хуткі танец трохдольнага або шасцідольнага размеру. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццяра́даснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан жыццярадаснага, радаснае адчуванне жыцця; вясёлы, бадзёры настрой. Прырода, вясна і маладосць напоўнілі .. [хлопцаў] жыццярадаснасцю. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ўжыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., што.

Разм. Прадаўжаць, працягваць. Можна доўжыць пералік імён і арганізацый, якія дасягнулі вялікіх поспехаў. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахарчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., каго-што.

Пракарміць каго‑н. [Хлопчык] наймаўся ў батракі, у грузчыкі, толькі б прахарчаваць сябе. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сексуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з палавымі адносінамі; палавы. Аўтары.. [японскай] парнаграфічнай стужкі паказалі шэраг агідных па сваёй бессаромнасці сексуальных сцэн. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Моладзь ’маладое пакаленне’, ’маладыя людзі’, ’маладосць’, моладдзю ’ў маладыя гады’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.). Укр. молодь ’моладзь’. Бел.-укр. ізалекса. На іншай слав. тэрыторыі семантыка адрозніваецца (параўн. Лучыц-Федарэц, Бел.-укр. ізал., 41). Прасл. moldь. Да малады́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)