маладо́сць, -і, ж.
1. Юнацкі ўзрост, маладыя гады жыцця.
2. Нядаўняе, непрацяглае існаванне чаго-н.
М. краіны.
◊
Другая маладосць — прыліў новых сіл у пажылыя гады.
Не першай маладосці — немалады, пажылы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
маладо́сць ж. мо́лодость;
◊ друга́я м. — втора́я мо́лодость;
па ~ці гадо́ў — по мо́лодости лет;
не пе́ршай ~ці — не пе́рвой мо́лодости
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
маладо́сць, ‑і, ж.
1. Юнацкі ўзрост, маладыя гады жыцця. Дзяцінства .. [Строніна] і першая маладосць прайшлі бесклапотна. Чорны. Маладосць, як бы яна ні была пражыта, ніколі не пакідае нас. Скрыган. // Якасць і ўласцівасць маладога (у 1 знач.), малады выгляд. На некаторы час у пані Ганны прапала зайздрасць да маладосці і прыгажосці Стэфкі. Бядуля.
2. Нядаўняе, непрацяглае існаванне чаго‑н. Маладосць дзяржавы.
•••
Другая маладосць — аб прыліве новых сіл, творчай энергіі, узнікненні пачуцця кахання ў пажылыя гады.
Не першай маладосці — не маладых гадоў, сталага ўзросту; сярэдніх год.
Па маладосці гадоў — з-за недастатковай сталасці, па нявопытнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маладо́сць ж Júgend f -; Júngsein n -s (стан);
ра́нняя маладо́сць frühe Júgend;
◊ быць не пе́ршай маладо́сці über die érste Júgend hináus sein; nicht mehr der [die] Jüngste sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Маладосць, моладасць, моладась, мо́лодосць ’маладыя гады жыцця’, ’уласцівасць маладога’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Шат., Растарг., Сл. ПЗБ, ТС). Укр. мо́лодість, рус. мо́лодость, польск. młodość, н.- і в.-луж. młodosć, чэш. mladost, славац. mladosť, славен. mladóst, серб.-харв. мла̏дост, макед., балг. младост. Цэйтлін (Лексика, 22) дапускае, што ў ст.-слав. мове было слова младость са значэннем ’ранняе дзяцінства’, параўн. серб.-харв. мла́дити ’народжваць дзіцянят’, харв. mladíti ’тс’, н.-луж. ga sy ty młody? ’калі ты нарадзіўся?’. На бел. моўнай тэрыторыі гэта лексема мае кніжны характар. У ст.-рус. мове младость азначала ’дзяцінства’, а значэнне ’маладосць’ у рус. мове зафіксавана толькі ў 1704 г. (Палікарпаў).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
маладосць, юнацтва; вясна (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
юна́цкасць, -і, ж.
Уласцівасць юнацкага; маладосць.
Ю. душы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адцвісці́, -цвіту́, -цвіце́ш, -цвіце́; -цвіцём, -цвіцяце́, -цвіту́ць; -цвіў, -цвіла́, -ло́; -цвіці́; зак.
1. Скончыць цвісці.
Адцвіла ў полі грэчка.
2. перан. Адкрасаваць (пра маладосць, жыццё).
Адцвіла маладосць.
|| незак. адцвіта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вірлі́вы, -ая, -ае.
Бурлівы, бурны, неспакойны.
В. паток.
Вірлівая маладосць (перан.).
|| наз. вірлі́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мла́дость уст. маладо́сць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)