Verbum

згаво́рлівы, -ая, -ае.

Такі, з якім лёгка згаварыцца (у 2 знач.).

З. чалавек.

|| наз. згаво́рлівасць, -і, ж.

падвячо́ркаваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Лёгка перакусваць паміж абедам і вячэрай.

|| зак. пападвячо́ркаваць, -аю, -аеш, -ае.

крыўдлі́вы, -ая, -ае.

Які лёгка крыўдзіцца, здольны адчуваць крыўду.

К. па натуры чалавек.

|| наз. крыўдлі́васць, -і, ж.

знахо́длівы, -ая, -ае.

Здагадлівы, дасціпны, які лёгка знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

З. чалавек.

|| наз. знахо́длівасць, -і, ж.

кро́хкі, -ая, -ае.

Які лёгка крышыцца, развальваецца на часткі; ломкі.

Крохкае пячэнне.

Крохкае дрэва.

|| наз. кро́хкасць, -і, ж.

ма́зкі, -ая, -ае.

1. Аб які можна запэцкацца.

Мазкія сцены.

2. Які лёгка пэцкаецца, брудзіцца; маркі.

Белая тканіна мазкая.

плітня́к, -у́, м.

Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на пліты.

Набярэжная з плітняку.

|| прым. плітняко́вы, -ая, -ае.

успрыма́льны, -ая, -ае.

Які лёгка ўспрымае што-н.

У. розум.

У. да інфекцыйных хвароб чалавек.

|| наз. успрыма́льнасць, -і, ж.